از من غم روزگار ای از جهان ملک خاتون رباعی 169
1. از من غم روزگار ای یار مپرس
اندوه من و شادی اغیار مپرس
...
ای چرخ و فلک چرا نسازی از جهان ملک خاتون رباعی 170
1. ای چرخ و فلک چرا نسازی با کس
وز کجرویت راست نبازی با کس
...
من دل به تو داده ام از جهان ملک خاتون رباعی 171
1. من دل به تو داده ام نکو می دارش
زنهار که بیش از این مکن آزارش
...
ای دل تو به درد یار از جهان ملک خاتون رباعی 172
1. ای دل تو به درد یار هجران می کش
زهر آب ز جام نامرادی می چش
...
گل کیست به نزد عارض از جهان ملک خاتون رباعی 173
1. گل کیست به نزد عارض چون سمنش
گر لاف زند برون کنم از چمنش
...
گر لایق خدمتم ندانی از جهان ملک خاتون رباعی 174
1. گر لایق خدمتم ندانی بر خویش
تا من سر خویش گیرم و کشور خویش
...
ای دیده بختم شده از جهان ملک خاتون رباعی 175
1. ای دیده بختم شده گریان چون شمع
وی رشته جانم شده سوزان چون شمع
...
من سوخته در فراق از جهان ملک خاتون رباعی 176
1. من سوخته در فراق یارم چون شمع
با درد دل و گریه زارم چون شمع
...
زردم ز فراق روی دلدار از جهان ملک خاتون رباعی 177
1. زردم ز فراق روی دلدار چو شمع
تا کی بودم دیده خونبار چو شمع
...
بر روی دلم نشسته از جهان ملک خاتون رباعی 178
1. بر روی دلم نشسته بین گرد فراق
جانم به لب آمدست از درد فراق
...
از دل نالم یا ز فلک از جهان ملک خاتون رباعی 179
1. از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق
یا آنکه شدم ز صبر و از طاقت طاق
...
ای لاله روی نوبهاری از جهان ملک خاتون رباعی 180
1. ای لاله روی نوبهاری نازک
گل را نبود چون تو عذاری نازک
...