من دیده با خیال تو از جهان ملک خاتون غزل 1038
1. من دیده با خیال تو برهم نمی زنم
بی یاد روح بخش تو یک دم نمی زنم
...
گر خرامی پیش ما در از جهان ملک خاتون غزل 1039
1. گر خرامی پیش ما در دیدگان جایت کنم
جان فدای آن دو رخسار مه آسایت کنم
...
گفتم که یک شبی سوی از جهان ملک خاتون غزل 1040
1. گفتم که یک شبی سوی جانان گذر کنم
دزدیده در جمال رخ او نظر کنم
...
بخت اگر یاری دهد یارش از جهان ملک خاتون غزل 1041
1. بخت اگر یاری دهد یارش کنم
همچو خود در عشق غمخوارش کنم
...
پیش رویش جان و دل قربان از جهان ملک خاتون غزل 1042
1. پیش رویش جان و دل قربان کنم
هرچه فرماید نگارم آن کنم
...
گفته بودی از لبت درمان از جهان ملک خاتون غزل 1043
1. گفته بودی از لبت درمان کنم
وز وصالت یک شبی مهمان کنم
...
تا به کی درد غمت پنهان از جهان ملک خاتون غزل 1044
1. تا به کی درد غمت پنهان کنم
خانه دل را چنین ویران کنم
...
درد ما را با غمت چون از جهان ملک خاتون غزل 1045
1. درد ما را با غمت چون نیست درمان چون کنم
وین سر سرگشته ام را نیست سامان چون کنم
...
دل ز تنهایی به جان از جهان ملک خاتون غزل 1046
1. دل ز تنهایی به جان آمد ندانم چون کنم
هر زمان از آتش دل دیده را پر خون کنم
...
تا به چند این دیده از جهان ملک خاتون غزل 1047
1. تا به چند این دیده را در هجر تو جیحون کنم
واین دل بیچاره را در عشق تو پر خون کنم
...
جز غم چو نیست حاصل از جهان ملک خاتون غزل 1048
1. جز غم چو نیست حاصل ایام چون کنم
تا کی دو دیده در غم او پر ز خون کنم
...
تا به کی دل را ز درد از جهان ملک خاتون غزل 1049
1. تا به کی دل را ز درد عشق تو پر خون کنم
دیده نم دیده را در هجر تو جیحون کنم
...