آمد به مشامم ز سر زلف از جهان ملک خاتون غزل 1407
1. آمد به مشامم ز سر زلف تو بویی
واندر طلبت زد دل تنگم تک و پویی
...
ای مرا پیوند جان جانم از جهان ملک خاتون غزل 1408
1. ای مرا پیوند جان جانم تویی
چان چه ارزد جان و جانانم تویی
...
ای روان گشته ز چشمم از جهان ملک خاتون غزل 1409
1. ای روان گشته ز چشمم ز فراقت جویی
ز چه از خون جگر در طلب مه رویی
...
در مشک نباشد چو سر از جهان ملک خاتون غزل 1410
1. در مشک نباشد چو سر زلف تو بویی
مه را نبود چون رخ زیبای تو رویی
...
جفا تا کی کنی بر ما از جهان ملک خاتون غزل 1411
1. جفا تا کی کنی بر ما نگویی
به خون دیده رویم چند شویی
...
چرا به ترک جفا دلبرا از جهان ملک خاتون غزل 1412
1. چرا به ترک جفا دلبرا نمی‌گویی
چرا رخ دلم از خون دیده می‌شویی
...