ای صبا حال دل من پیش از جهان ملک خاتون غزل 1383
1. ای صبا حال دل من پیش دلبر بازگوی
آنچه دیدی از من دلخسته از آغاز گوی
...
در ره عشق تو جانی می از جهان ملک خاتون غزل 1384
1. در ره عشق تو جانی می دهم در جست و جوی
بو که مقصودی شود حاصل مرا زین گفت و گوی
...
گر صد هزار ازین غم از جهان ملک خاتون غزل 1385
1. گر صد هزار ازین غم و دردم رسد به روی
دانی که از در تو نگردم به گفت و گوی
...
خوشش رنگ و خوشش روی از جهان ملک خاتون غزل 1386
1. خوشش رنگ و خوشش روی و خوشش بوی
خوشش عارض خوشش زلف و خوشش موی
...
ای جان و جهان توام از جهان ملک خاتون غزل 1387
1. ای جان و جهان توام پناهی
بر جمله جهان تو پادشاهی
...
چه ساعتی بود آیا که از جهان ملک خاتون غزل 1388
1. چه ساعتی بود آیا که آن چنان ماهی
درآید از در من بی رقیب ناگاهی
...
ماهیست نشسته به سر از جهان ملک خاتون غزل 1389
1. ماهیست نشسته به سر مسند شاهی
می نازد و پیداست از او فرّ الهی
...
الهی یا الهی یا الهی از جهان ملک خاتون غزل 1390
1. الهی یا الهی یا الهی
به فضلت چون جهانی را پناهی
...
ز روی لطف کن در من نگاهی از جهان ملک خاتون غزل 1391
1. ز روی لطف کن در من نگاهی
که تا گردم ز جانت نیکخواهی
...
هیچ در خاطرت آمد که از جهان ملک خاتون غزل 1392
1. هیچ در خاطرت آمد که دلم باز دهی
یا شبی مجلس انست به کرم ساز دهی
...
ای دلستان چرا دل ما از جهان ملک خاتون غزل 1393
1. ای دلستان چرا دل ما را نمی دهی
دل را به شست زلف سیه جا نمی دهی
...
ای آفتاب کشور و ای از جهان ملک خاتون غزل 1394
1. ای آفتاب کشور و ای ماه خرگهی
آخر نظر فکن به عنایت سوی رهی
...