بیا ای سرو ناز من روان از جهان ملک خاتون غزل 990
1. بیا ای سرو ناز من روان تا در برت گیرم
گهی دست تو را گیرم گهی در پای تو میرم
...
بگفتی هم شبی جانا نظر از جهان ملک خاتون غزل 991
1. بگفتی هم شبی جانا نظر بر حالت اندازم
ز روی مردمی یک دم به حال دوست پردازم
...
مدّتی تا به غم حال جهان از جهان ملک خاتون غزل 992
1. مدّتی تا به غم حال جهان می سازم
شرح حالی ز سر شوق همی پردازم
...
خداوندا بده عمری درازم از جهان ملک خاتون غزل 993
1. خداوندا بده عمری درازم
ز لطف بی دریغت می نوازم
...
لب تشنه لعل توأم آبی از جهان ملک خاتون غزل 994
1. لب تشنه لعل توأم آبی مگر ارزم
مخمورم از آن لعل شرابی مگر ارزم
...
ز دیده خون دل تا چند از جهان ملک خاتون غزل 995
1. ز دیده خون دل تا چند ریزم
ز دست هجر تو تا کی گریزم
...
مرا در دل همی آمد که از جهان ملک خاتون غزل 996
1. مرا در دل همی آمد که با عشقت نیامیزم
ز دست جور تو جانا به صد فرسنگ بگریزم
...
نیست بر دولت وصل تو از جهان ملک خاتون غزل 997
1. نیست بر دولت وصل تو شبی دست رسم
از سر لطف خود ای دوست به فریاد رسم
...
چنین بی یار و دل تا چند از جهان ملک خاتون غزل 998
1. چنین بی یار و دل تا چند باشم
به دام زلف او پابند باشم
...
اگر با دولتت پاینده از جهان ملک خاتون غزل 999
1. اگر با دولتت پاینده باشم
به پیش بندگانت بنده باشم
...
تو شمعی و منت پروانه از جهان ملک خاتون غزل 1000
1. تو شمعی و منت پروانه باشم
به عشقت در جهان افسانه باشم
...
سرو قد تو رسته روان از جهان ملک خاتون غزل 1001
1. سرو قد تو رسته روان بر کنار چشم
گه بر سرش نشانم و گه در کنار چشم
...