تا خیال آن بت بگزیده از جهان ملک خاتون غزل 919
1. تا خیال آن بت بگزیده ام
بست نقشی در سواد دیده ام
...
ای خوشا وقت دل شوریده از جهان ملک خاتون غزل 920
1. ای خوشا وقت دل شوریده ام
حال دل چون زلف دلبر دیده ام
...
من که عمری در جهان گردیده از جهان ملک خاتون غزل 921
1. من که عمری در جهان گردیده ام
مثل رویش کافرم گردیده ام
...
ای خیال روی تو در دیده از جهان ملک خاتون غزل 922
1. ای خیال روی تو در دیده ام
هست دایم همچو نور دیده ام
...
خوابی خوش است اینکه از جهان ملک خاتون غزل 923
1. خوابی خوش است اینکه شب دوش دیده ام
دل را به یاد دوست به جان پروریده ام
...
باد صبا از من رسان نزد از جهان ملک خاتون غزل 924
1. باد صبا از من رسان نزد دلارامم سلام
دیگر ببر بعد از سلام از خسته مسکین پیام
...
من دلخسته در عشقت خرابم از جهان ملک خاتون غزل 925
1. من دلخسته در عشقت خرابم
ببرده آتش عشق تو آبم
...
به درد عشق تو درمان از جهان ملک خاتون غزل 926
1. به درد عشق تو درمان نیابم
ببرد از من به دستان هوش و تابم
...
بی روی تو نیست خورد از جهان ملک خاتون غزل 927
1. بی روی تو نیست خورد و خوابم
پیوسته ز هجر در عذابم
...
دلا در باغ حسنش عندلیبم از جهان ملک خاتون غزل 928
1. دلا در باغ حسنش عندلیبم
نباشد غیر خار از گل نصیبم
...
در جوانی قدر خود نشناختم از جهان ملک خاتون غزل 929
1. در جوانی قدر خود نشناختم
این زمان حاصل چه چون در باختم
...
هنوز از باده ی وصل تو از جهان ملک خاتون غزل 930
1. هنوز از باده ی وصل تو مستم
که می گیرد به جامی باز دستم
...