ای برده آتش رخ تو آب از جهان ملک خاتون غزل 895
1. ای برده آتش رخ تو آب و رنگ گل
با روی تو چرا بودم راه سوی گل
...
تا کی کنم ای دوست به از جهان ملک خاتون غزل 896
1. تا کی کنم ای دوست به درد تو تحمّل
دریاب دلم را و مکن بیش تعلّل
...
آن مرغ که بود زیرکش از جهان ملک خاتون غزل 897
1. آن مرغ که بود زیرکش نام
افتاده به هر دو پای در دام
...
به زلف سرکش شوریده از جهان ملک خاتون غزل 898
1. به زلف سرکش شوریده چون شام
کشیدست او جهانی را در آن دام
...
برنمی آید مرا زان لعل از جهان ملک خاتون غزل 899
1. برنمی آید مرا زان لعل جان افزای کام
وز شراب عشق او چون چشم او مستم مدام
...
ای رخت همچو صبح و زلف از جهان ملک خاتون غزل 900
1. ای رخت همچو صبح و زلف چو شام
نیست بی روی تو مرا آرام
...
به چشم و ابروی شوخ ای از جهان ملک خاتون غزل 901
1. به چشم و ابروی شوخ ای دلارام
ببردی از دلم یکباره آرام
...
چه خوش باشد شراب وصل از جهان ملک خاتون غزل 902
1. چه خوش باشد شراب وصل در جام
به کام دل نشستن با دلارام
...
ای سرو ناز رسته دمی از جهان ملک خاتون غزل 903
1. ای سرو ناز رسته دمی سوی ما خرام
تا از هوای قد تو یابیم احتشام
...
نمی بیند دلم از یار از جهان ملک خاتون غزل 904
1. نمی بیند دلم از یار خود کام
فغان از دور جور چرخ خودکام
...
چون تو را گشتم ز جان از جهان ملک خاتون غزل 905
1. چون تو را گشتم ز جان و دل غلام
من ز جان گویم فلک بادت به کام
...
یک نظر گر می کنی بر حال از جهان ملک خاتون غزل 906
1. یک نظر گر می کنی بر حال ما، ما را تمام
هم عنایت کرد باید بر من ای ماه تمام
...