من با خط و خال او تا آنکه ببستم دل از ملک خاتون غزل 883
1. من با خط و خال او تا آنکه ببستم دل
آن دلبر هر جایی چون زلف شکستم دل
ای خیال روی تو سلطان دل از ملک خاتون غزل 884
1. ای خیال روی تو سلطان دل
خود چه جوری می کند بر جان دل
ای جهان تا کی بری فرمان دل از ملک خاتون غزل 885
1. ای جهان تا کی بری فرمان دل
تا به کی آتش زنی در جان دل
ز درد فراقت من خسته دل از ملک خاتون غزل 886
1. ز درد فراقت من خسته دل
همیشه به روی توأم بسته دل
ای دیدهٔ جان جهان در شست زلفت بسته دل از ملک خاتون غزل 887
1. ای دیدهٔ جان جهان در شست زلفت بسته دل
محراب ابروی تو را از جان شده پیوسته دل
من فدا کردم سر اندر پای دل از ملک خاتون غزل 888
1. من فدا کردم سر اندر پای دل
چون کنم زین به وفا بر جای دل
دردم ز حد گذشت و ندارم دوای دل از ملک خاتون غزل 889
1. دردم ز حد گذشت و ندارم دوای دل
از وصل ساز چاره دوایی برای دل
تا چند حال ما را آشفته داری ای دل از ملک خاتون غزل 890
1. تا چند حال ما را آشفته داری ای دل
از زلف خوبرویان در بند و در سلاسل
بگو تا کی چنین دربندی ای دل از ملک خاتون غزل 891
1. بگو تا کی چنین دربندی ای دل
چو از عشقش نداری هیچ حاصل
من بی دل چکنم پیش که گویم غم دل از ملک خاتون غزل 892
1. من بی دل چکنم پیش که گویم غم دل
که ز عشق تو بجز غصّه ندارم حاصل
تا جای گرفته ای تو در دل از ملک خاتون غزل 893
1. تا جای گرفته ای تو در دل
کار دل خسته گشت مشکل
مرا عشقت نه امروزست در دل از ملک خاتون غزل 894
1. مرا عشقت نه امروزست در دل
که مهرت را سرشتستند با گل