چرا کردی مرا از دل فراموش از ملک خاتون غزل 835
1. چرا کردی مرا از دل فراموش
گرفتی دیگری جز من در آغوش
گرم بوسی دهی از لعل پرنوش از ملک خاتون غزل 836
1. گرم بوسی دهی از لعل پرنوش
غلامی گردم از جان حلقه در گوش
به خوابش دیده ام زلف تو را دوش از ملک خاتون غزل 837
1. به خوابش دیده ام زلف تو را دوش
شدم زان بو بدین سان مست و مدهوش
گر شبی سوی من خسته دل افتد رایش از ملک خاتون غزل 838
1. گر شبی سوی من خسته دل افتد رایش
چه تفاوت کند از رای جهان آرایش
به جان آمد دل من از جفایش از ملک خاتون غزل 839
1. به جان آمد دل من از جفایش
خدا را با که گویم ماجرایش
بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش از ملک خاتون غزل 840
1. بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش
جان در تن ما آید از قد دلارایش
گر به جانی می فروشد وصل خویش از ملک خاتون غزل 841
1. گر به جانی می فروشد وصل خویش
من ندارم نیم جانی نیز بیش
تو جوری می کنی بر من ز حد بیش از ملک خاتون غزل 842
1. تو جوری می کنی بر من ز حد بیش
مکن زین بیش و از آهم بیندیش
نگارینا مکن بر من ستم بیش از ملک خاتون غزل 843
1. نگارینا مکن بر من ستم بیش
مزن زین بیش تو بر ریش من نیش
آسوده نیست خاطرم از روزگار خویش از ملک خاتون غزل 844
1. آسوده نیست خاطرم از روزگار خویش
پیوسته در تحیرم از کار و بار خویش
دادم به دستت مسکین دل ریش از ملک خاتون غزل 845
1. دادم به دستت مسکین دل ریش
با تو چه گویم حال دل خویش
نکهت عنبرست یا بویش از ملک خاتون غزل 846
1. نکهت عنبرست یا بویش
مشک تاتار یا که گیسویش