ما را به جهان جز غم تو از جهان ملک خاتون غزل 562
1. ما را به جهان جز غم تو یار نباشد
جز جستن وصل تو مرا کار نباشد
چون چشم خوشت نرگس مخمور از جهان ملک خاتون غزل 563
1. چون چشم خوشت نرگس مخمور نباشد
بی روی تو در دیده ی ما نور نباشد
نماز ما به چه ارزد اگر از جهان ملک خاتون غزل 564
1. نماز ما به چه ارزد اگر نیاز نباشد
من آن نیاز نیارم که در نماز نباشد
شب هجران که پایانش از جهان ملک خاتون غزل 565
1. شب هجران که پایانش نباشد
بود دردی که درمانش نباشد
دلم پردرد و درمانش از جهان ملک خاتون غزل 566
1. دلم پردرد و درمانش نباشد
شبان هجر پایانش نباشد
مبا دردی که درمانش از جهان ملک خاتون غزل 567
1. مبا دردی که درمانش نباشد
فراقی را که پایانش نباشد
بر خسته دلان جور از از جهان ملک خاتون غزل 568
1. بر خسته دلان جور از این بیش نباشد
نیش ستم آخر به سر ریش نباشد
مرا جز مهر تو در دل نباشد از جهان ملک خاتون غزل 569
1. مرا جز مهر تو در دل نباشد
جز آب عشق تو در گل نباشد
به دردت داروی دردم از جهان ملک خاتون غزل 570
1. به دردت داروی دردم نباشد
ز دردت جز رخی زردم نباشد
مرا با درد عشقت غم نباشد از جهان ملک خاتون غزل 571
1. مرا با درد عشقت غم نباشد
که ما را چون تو دلبر کم نباشد
چرا درد مرا درمان نباشد از جهان ملک خاتون غزل 572
1. چرا درد مرا درمان نباشد
چرا جان مرا جانان نباشد