گرم یک لحظه بنوازی از جهان ملک خاتون غزل 550
1. گرم یک لحظه بنوازی چه باشد
نظر بر حالم اندازی چه باشد
آن دل نگویمش من آن سنگ از جهان ملک خاتون غزل 551
1. آن دل نگویمش من آن سنگ خاره باشد
از دست جور هجرت صد جامه پاره باشد
هر که را در دو جهان همچو از جهان ملک خاتون غزل 552
1. هر که را در دو جهان همچو تو یاری باشد
یا به دست دل او چون تو بهاری باشد
درد ما را ز وصال تو دوا از جهان ملک خاتون غزل 553
1. درد ما را ز وصال تو دوا کی باشد
کام جانم ز دهان تو روا کی باشد
هر کرا دل متمایل به از جهان ملک خاتون غزل 554
1. هر کرا دل متمایل به جمالی باشد
در دو چشمش ز رخ یار خیالی باشد
گفتم ای دل مگرش مهر از جهان ملک خاتون غزل 555
1. گفتم ای دل مگرش مهر و وفایی باشد
یا به درد من دلخسته دوایی باشد
یاری که در او وفا نباشد از جهان ملک خاتون غزل 556
1. یاری که در او وفا نباشد
با ماش بجز جفا نباشد
بر عاشقان رویت چندین از جهان ملک خاتون غزل 557
1. بر عاشقان رویت چندین جفا نباشد
زین بیش جور کردن بر ما روا نباشد
دل عاشق چرا شیدا نباشد از جهان ملک خاتون غزل 558
1. دل عاشق چرا شیدا نباشد
به عشق اندر جهان رسوا نباشد
گرم ز حال بپرسی دمی از جهان ملک خاتون غزل 559
1. گرم ز حال بپرسی دمی غریب نباشد
ورم به وصل نوازی شبی عجیب نباشد
آن دل که به زلفین تو از جهان ملک خاتون غزل 560
1. آن دل که به زلفین تو پابند نباشد
پیش دل من آنکه خردمند نباشد
مرا تحمّل هجران آن از جهان ملک خاتون غزل 561
1. مرا تحمّل هجران آن نگار نباشد
چو بلبلم هوس ناله های زار نباشد