ای دوست بگو که چیست از جهان ملک خاتون غزل 383
1. ای دوست بگو که چیست رایت
تا کی بکشم جفا برایت
به رویت اشتیاقم بی از جهان ملک خاتون غزل 384
1. به رویت اشتیاقم بی نهایت
بود گر سویم اندازی عنایت
چرا با ما چنینی بی عنایت از جهان ملک خاتون غزل 385
1. چرا با ما چنینی بی عنایت
مکن جوری به جانم بی نهایت
ای حریم حرم کعبه ی دلها از جهان ملک خاتون غزل 386
1. ای حریم حرم کعبه ی دلها رویت
هستم آشفته به روی گل تو چون مویت
قسم خوردم نگارینا از جهان ملک خاتون غزل 387
1. قسم خوردم نگارینا به رویت
پس آنگه بر دو زلف و خال و مویت
بجز خیال تو در چشم ما از جهان ملک خاتون غزل 388
1. بجز خیال تو در چشم ما نیاید هیچ
بجز وصال تو در عالمم نباید هیچ
بر دست پیچ آن سر زلفین از جهان ملک خاتون غزل 389
1. بر دست پیچ آن سر زلفین پیچ پیچ
هیچست آن دهان تو دل را منه به هیچ
چرا به کار من ای جان از جهان ملک خاتون غزل 390
1. چرا به کار من ای جان وفا نکردی هیچ
به حال خسته دلان جز جفا نکردی هیچ
کار عالم همه هیچست از جهان ملک خاتون غزل 391
1. کار عالم همه هیچست چو هیچست به هیچ
زینهار ای دل سرگشته که در هیچ مپیچ
بیا لطافت گل را ببین از جهان ملک خاتون غزل 392
1. بیا لطافت گل را ببین به وقت صبوح
که تا ز خوف بیاسایدم زمانی روح
چه باشد ار تو ز لطفم از جهان ملک خاتون غزل 393
1. چه باشد ار تو ز لطفم کنی زمانی شاد
جهان کنی دگر از وصل خویشتن آباد
همه کامیت از عالم روا از جهان ملک خاتون غزل 394
1. همه کامیت از عالم روا باد
همه بر مسند شاهیت جا باد