جز غم به جهان نصیب ما از جهان ملک خاتون غزل 264
1. جز غم به جهان نصیب ما نیست
جز غصّه کسی قریب ما نیست
ای دل چو جهان به کام از جهان ملک خاتون غزل 265
1. ای دل چو جهان به کام ما نیست
شهباز وفا به دام ما نیست
ما را به غم عشق تو دردست از جهان ملک خاتون غزل 266
1. ما را به غم عشق تو دردست دوا نیست
فریاد دلم رس که بدین نوع روا نیست
در درد تو بر دلم دوا از جهان ملک خاتون غزل 267
1. در درد تو بر دلم دوا نیست
دریاب که این چنین روا نیست
هیچ شب نیست که در کوی از جهان ملک خاتون غزل 268
1. هیچ شب نیست که در کوی غمت غوغا نیست
در فراق رخ تو دیده ما دریا نیست
کدام دیده به دیدار از جهان ملک خاتون غزل 269
1. کدام دیده به دیدار یار بینا نیست
کدام نطق به اوصاف یار گویا نیست
بی رخ عاشق فریبت در از جهان ملک خاتون غزل 270
1. بی رخ عاشق فریبت در دو چشمم خواب نیست
بحر عشقت را نمی دانم چرا پایاب نیست
دلا با عشق اگر سازی از جهان ملک خاتون غزل 271
1. دلا با عشق اگر سازی عجب نیست
وگر در عشق سر بازی عجب نیست
بر درد عشق دوست مرا از جهان ملک خاتون غزل 272
1. بر درد عشق دوست مرا گر طبیب نیست
هیچم دوای درد چو وصل حبیب نیست
ای که پنداری که ما را از جهان ملک خاتون غزل 273
1. ای که پنداری که ما را جز تو یاری هست نیست
یا مرا غیر از غم عشق تو کاری هست نیست
جز غم عشقت نگارا در از جهان ملک خاتون غزل 274
1. جز غم عشقت نگارا در جهانم هیچ نیست
خاک پایت را نثاری غیر جانم هیچ نیست
در جهان بر جان من جز از جهان ملک خاتون غزل 275
1. در جهان بر جان من جز درد نیست
همدمم جز درد و آه سرد نیست