صبوح روی تو بر ما دوامست از جهان ملک خاتون غزل 192
1. صبوح روی تو بر ما دوامست
شب هجران تو بر ما چو شامست
چمن بی بلبل و بی گل حرامست از جهان ملک خاتون غزل 193
1. چمن بی بلبل و بی گل حرامست
صبوح آن به چشم ما چو شامست
در سینه ی من مهر تو ای از جهان ملک خاتون غزل 194
1. در سینه ی من مهر تو ای ماه تمامست
دل را لب جان پرور تو غایت کامست
رخ زیباش مهتابی تمامست از جهان ملک خاتون غزل 195
1. رخ زیباش مهتابی تمامست
دو زلفش را به رخ تابی تمامست
نگارا روی تو ماهی تمامست از جهان ملک خاتون غزل 196
1. نگارا روی تو ماهی تمامست
مهش در کوی تو راهی تمامست
دلا در جهان شادمانی از جهان ملک خاتون غزل 197
1. دلا در جهان شادمانی کمست
نصیب تو باری ز عالم غمست
مرا عشق رخت یاری قدیمست از جهان ملک خاتون غزل 198
1. مرا عشق رخت یاری قدیمست
غم عشق تو دلداری قدیمست
ای یار دلم را غم تو یار از جهان ملک خاتون غزل 199
1. ای یار دلم را غم تو یار قدیمست
مهر تو مرا مونس و درد تو ندیمست
حال دلم چه پرسی سرگشته از جهان ملک خاتون غزل 200
1. حال دلم چه پرسی سرگشته در جهانست
حیران کار عشقش فارغ ز این و آنست
لطف جان بخش تو امّید از جهان ملک خاتون غزل 201
1. لطف جان بخش تو امّید گنه کارانست
هرکه رایش بجز این نیست گنه کار آنست
تو را قامت چو سرو بوستانست از جهان ملک خاتون غزل 202
1. تو را قامت چو سرو بوستانست
چو رویت کی گلی در گلستانست
بتی کاو بس عجب شیرین از جهان ملک خاتون غزل 203
1. بتی کاو بس عجب شیرین زبانست
دل از من بستد و در بند جانست