دلم ز دست ببردی و جان از جهان ملک خاتون غزل 1288
1. دلم ز دست ببردی و جان به سر باری
بگو که با من بیچاره خود چه سر داری
...
بگو تا کی دلم را تنگ از جهان ملک خاتون غزل 1289
1. بگو تا کی دلم را تنگ داری
جهانی را تو با نیرنگ داری
...
چرا بی جرم با ما جنگ از جهان ملک خاتون غزل 1290
1. چرا بی جرم با ما جنگ داری
همه سوی جفا آهنگ داری
...
نگارینا ز نامم ننگ از جهان ملک خاتون غزل 1291
1. نگارینا ز نامم ننگ داری
به خون جان مرا آهنگ داری
...
چه باشد ار ز من خسته از جهان ملک خاتون غزل 1292
1. چه باشد ار ز من خسته دل تو یاد آری
ز روزگار وصال و ز عهد دلداری
...
دلم ببردی و دانم که از جهان ملک خاتون غزل 1293
1. دلم ببردی و دانم که قصد جان داری
سر بریدن پیوند دوستان داری
...
صبا بازآ که درمانم از جهان ملک خاتون غزل 1294
1. صبا بازآ که درمانم تو داری
نسیم زلف جانانم تو داری
...
چون چشم بد از روی خودم از جهان ملک خاتون غزل 1295
1. چون چشم بد از روی خودم دور چه داری
روی از من دل سوخته مستور چه داری
...
ای دل به سر کویش رو از جهان ملک خاتون غزل 1296
1. ای دل به سر کویش رو گر هوسی داری
جان در قدمش انداز گر خود نفسی داری
...
ای دل به درد عشقش دانم از جهان ملک خاتون غزل 1297
1. ای دل به درد عشقش دانم دوا نداری
یک دم خیال رویش از خود جدا نداری
...
نگارا رسم دلداری از جهان ملک خاتون غزل 1298
1. نگارا رسم دلداری نداری
دمی با ما سر یاری نداری
...
گرم بودی به وصلت اختیاری از جهان ملک خاتون غزل 1299
1. گرم بودی به وصلت اختیاری
نبودی بر دلم از هجر باری
...