ای دل ز شراب عشق مستی از جهان ملک خاتون غزل 1264
1. ای دل ز شراب عشق مستی
در زلف نگار پای بستی
...
تا که مهر مهرم از درج از جهان ملک خاتون غزل 1265
1. تا که مهر مهرم از درج وفا برداشتی
بی خطایی از چه رو راه خطا برداشتی
...
من ندارم بی رخت از از جهان ملک خاتون غزل 1266
1. من ندارم بی رخت از زندگانی راحتی
وین سعادت کو که از وصلم نوازی ساعتی
...
چه کردم تا زمن دل برگرفتی از جهان ملک خاتون غزل 1267
1. چه کردم تا زمن دل برگرفتی
به جایم دیگری دلبر گرفتی
...
ای مسلمانان خدا را از جهان ملک خاتون غزل 1268
1. ای مسلمانان خدا را همّتی
تا کند دلدار با من رحمتی
...
دارم به لطف عام تو از جهان ملک خاتون غزل 1269
1. دارم به لطف عام تو چشم عنایتی
بنگر به حال زارم و فرما رعایتی
...
گفتم ز جور دوست بگویم از جهان ملک خاتون غزل 1270
1. گفتم ز جور دوست بگویم حکایتی
نگذاردم وفا که نویسم شکایتی
...
دردا که نیست روز غمت از جهان ملک خاتون غزل 1271
1. دردا که نیست روز غمت را نهایتی
تا کی نباشدت سوی یاران عنایتی
...
به رخ چون ماه تابانی از جهان ملک خاتون غزل 1272
1. به رخ چون ماه تابانی به قد چون سرو آزادی
چنین نبود بنی آدم یقینم کز پری زادی
...
ز کوی دوست آمد شاد از جهان ملک خاتون غزل 1273
1. ز کوی دوست آمد شاد بادی
ولی از ما نکرد او باز یادی
...
دلا در عشق بازی نیک از جهان ملک خاتون غزل 1274
1. دلا در عشق بازی نیک مردی
چرا از غم چنین با آه و دردی
...
گر مرا با درد عشقت از جهان ملک خاتون غزل 1275
1. گر مرا با درد عشقت چاره بودی خوش بدی
ور شب وصل بتان همواره بودی خوش بدی
...