یکباره عهد یار فراموش از جهان ملک خاتون غزل 1252
1. یکباره عهد یار فراموش کرده‌ای
دست مراد با که در آغوش کرده‌ای
...
تا کی دلا به دام غمش از جهان ملک خاتون غزل 1253
1. تا کی دلا به دام غمش اوفتاده‌ای
صد داغش از فراق به جانم نهاده‌ای
...
جانا چه کرده‌ایم از جهان ملک خاتون غزل 1254
1. جانا چه کرده‌ایم که از ما بریده‌ای
بر دست هجر پرده صبرم دریده‌ای
...
عاشقانت را دگر در از جهان ملک خاتون غزل 1255
1. عاشقانت را دگر در جست‌و‌جو آورده‌ای
طالبان وصل را در گفت‌و‌گو آورده‌ای
...
از جان وصل خویش فرستم از جهان ملک خاتون غزل 1256
1. از جان وصل خویش فرستم نواله ای
بر لعل می فروش خودم کن حواله ای
...
ای در غم عشق تو من در از جهان ملک خاتون غزل 1257
1. ای در غم عشق تو من در هر دهن افسانه‌ای
گشتم غریق بحر غم در جستن دردانه‌ای
...
مرغ دلم به زلف تو تا از جهان ملک خاتون غزل 1258
1. مرغ دلم به زلف تو تا ساخت خانه‌ای
یکباره کرد از من مسکین کرانه‌ای
...
بیا که بی تو ندارد از جهان ملک خاتون غزل 1259
1. بیا که بی تو ندارد دل من اسبابی
به هر جهت که نظر می کنم به هر بابی
...
تو که خورشید جهانی از جهان ملک خاتون غزل 1260
1. تو که خورشید جهانی به جهان می تابی
از چه رو با من بیچاره چنین در تابی
...
گرفت از رشک رویت ماه از جهان ملک خاتون غزل 1261
1. گرفت از رشک رویت ماه تابی
که چون رویت نباشد ماهتابی
...
دلا این عشق بازی تا از جهان ملک خاتون غزل 1262
1. دلا این عشق بازی تا به کی بی
شب هجرش درازی تا به کی بی
...
زان لعل لبم بده زکاتی از جهان ملک خاتون غزل 1263
1. زان لعل لبم بده زکاتی
تا در تن ما کنی حیاتی
...