ای دل به درد عشق ندارم از جهان ملک خاتون غزل 1204
1. ای دل به درد عشق ندارم دوای تو
تا کی کشم بگو من مسکین جفای تو
...
گشتم از جان بنده بالای از جهان ملک خاتون غزل 1205
1. گشتم از جان بنده بالای تو
سر فدای روی شهر آرای تو
...
جانم به لب رسید ز جور از جهان ملک خاتون غزل 1206
1. جانم به لب رسید ز جور و جفای تو
تا کی کشم ملامت هرکس برای تو
...
ای دلم در لعل شکّرخای از جهان ملک خاتون غزل 1207
1. ای دلم در لعل شکّرخای تو
جسته جان در قامت و بالای تو
...
ما را شکایتیست ز دست از جهان ملک خاتون غزل 1208
1. ما را شکایتیست ز دست جفای تو
تا کی کشد بگو دل مسکین بلای تو
...
ای دیده ی بخت جهان از جهان ملک خاتون غزل 1209
1. ای دیده ی بخت جهان در آرزوی روی تو
وی قبله ی جان جهان طاق خم ابروی تو
...
باد صبا جان می دهد از جهان ملک خاتون غزل 1210
1. باد صبا جان می دهد در آرزوی روی تو
باشد که روزی بگذرد اندر شکنج موی تو
...
بردی دل من به چشم و از جهان ملک خاتون غزل 1211
1. بردی دل من به چشم و ابرو
خون کرده ز دیده ایم در جو
...
من ندیدم ای دل سرگشته از جهان ملک خاتون غزل 1212
1. من ندیدم ای دل سرگشته جز بیداد ازو
می کنم هر لحظه ای صد داد و صد فریاد ازو
...
ای که دل دارد بسی بر از جهان ملک خاتون غزل 1213
1. ای که دل دارد بسی بر روی جانان آرزو
چون کسی کاو درد یابد سوی درمان آرزو
...
گفته بودم یار گیرم از جهان ملک خاتون غزل 1214
1. گفته بودم یار گیرم یار کو
در جهان اکنون ز یار آثار کو
...
دلبرا لذّت جوانی از جهان ملک خاتون غزل 1215
1. دلبرا لذّت جوانی کو
اندرین روز یار جانی کو
...