بگو جبریل را از من پیامی از لاهوری پیام مشرق 48
1. بگو جبریل را از من پیامی
مرا آن پیکر نوری ندادند
همای علم تا افتد بدامت از لاهوری پیام مشرق 49
1. همای علم تا افتد بدامت
یقین کم کن گرفتار شکی باش
خرد بر چهرهٔ تو پرده ها بافت از لاهوری پیام مشرق 50
1. خرد بر چهرهٔ تو پرده ها بافت
نگاهی تشنهٔ دیدار دارم
دلت می لرزد از اندیشهٔ مرگ از لاهوری پیام مشرق 51
1. دلت می لرزد از اندیشهٔ مرگ
ز بیمش زرد مانند زریری
ز پیوند تن و جانم چه پرسی از لاهوری پیام مشرق 52
1. ز پیوند تن و جانم چه پرسی
به دام چند و چون در می نیایم
مرا فرمود پیر نکته دانی از لاهوری پیام مشرق 53
1. مرا فرمود پیر نکته دانی
هر امروز تو از فردا پیام است
ز رازی معنی قرآن چه پرسی؟ از لاهوری پیام مشرق 54
1. ز رازی معنی قرآن چه پرسی؟
ضمیر ما به آیاتش دلیل است
من از بود و نبود خود خموشم از لاهوری پیام مشرق 55
1. من از بود و نبود خود خموشم
اگر گویم که هستم خود پرستم
ز من با شاعر رنگین بیان گوی از لاهوری پیام مشرق 56
1. ز من با شاعر رنگین بیان گوی
چه سود از سوز اگر چون لاله سوزی
ز خوب و زشت تو ناآشنایم از لاهوری پیام مشرق 57
1. ز خوب و زشت تو ناآشنایم
عیارش کرده ئی سود و زیان را
تو ای شیخ حرم شاید ندانی از لاهوری پیام مشرق 58
1. تو ای شیخ حرم شاید ندانی
جهان عشق را هم محشری هست
چو تاب از خود بگیرد قطرهٔ آب از لاهوری پیام مشرق 59
1. چو تاب از خود بگیرد قطرهٔ آب
میان صد گهر یک دانه گردد