بگو جبریل را از از اقبال لاهوری پیام مشرق 48
1. بگو جبریل را از من پیامی
مرا آن پیکر نوری ندادند
همای علم تا افتد از اقبال لاهوری پیام مشرق 49
1. همای علم تا افتد بدامت
یقین کم کن گرفتار شکی باش
خرد بر چهرهٔ تو از اقبال لاهوری پیام مشرق 50
1. خرد بر چهرهٔ تو پرده ها بافت
نگاهی تشنهٔ دیدار دارم
دلت می لرزد از اندیشهٔ از اقبال لاهوری پیام مشرق 51
1. دلت می لرزد از اندیشهٔ مرگ
ز بیمش زرد مانند زریری
ز پیوند تن و جانم از اقبال لاهوری پیام مشرق 52
1. ز پیوند تن و جانم چه پرسی
به دام چند و چون در می نیایم
مرا فرمود پیر نکته از اقبال لاهوری پیام مشرق 53
1. مرا فرمود پیر نکته دانی
هر امروز تو از فردا پیام است
ز رازی معنی قرآن از اقبال لاهوری پیام مشرق 54
1. ز رازی معنی قرآن چه پرسی؟
ضمیر ما به آیاتش دلیل است
من از بود و نبود از اقبال لاهوری پیام مشرق 55
1. من از بود و نبود خود خموشم
اگر گویم که هستم خود پرستم
ز من با شاعر رنگین از اقبال لاهوری پیام مشرق 56
1. ز من با شاعر رنگین بیان گوی
چه سود از سوز اگر چون لاله سوزی
ز خوب و زشت تو ناآشنایم از اقبال لاهوری پیام مشرق 57
1. ز خوب و زشت تو ناآشنایم
عیارش کرده ئی سود و زیان را
تو ای شیخ حرم شاید از اقبال لاهوری پیام مشرق 58
1. تو ای شیخ حرم شاید ندانی
جهان عشق را هم محشری هست
چو تاب از خود بگیرد از اقبال لاهوری پیام مشرق 59
1. چو تاب از خود بگیرد قطرهٔ آب
میان صد گهر یک دانه گردد