به کویش رهسپاری از اقبال لاهوری پیام مشرق 24
1. به کویش رهسپاری ای دل ای دل
مرا تنها گذاری ای دل ای دل
1. به کویش رهسپاری ای دل ای دل
مرا تنها گذاری ای دل ای دل
1. رهی در سینهٔ انجم گشائی
ولی از خویشتن ناآشنائی
1. سحر در شاخسار بوستانی
چه خوش میگفت مرغ نغمه خوانی
1. ترا یک نکتهٔ سر بسته گویم
اگر درس حیات از من بگیری
1. بهل افسانهٔ آن پا چراغی
حدیث سوز او آزار گوش است
1. ترا از خویشتن بیگانه سازد
من آن آبی طربناکی ندارم
1. زیان بینی ز سیر بوستانم
اگر جانت شهید جستجو نیست
1. برون از ورطهٔ بود و عدم شو
فزونتر زین جهان کیف و کم شو
1. ز مرغان چمن نا آشنایم
به شاخ آشیان تنها سرایم
1. جهان یارب چه خوش هنگامه دارد
همه را مست یک پیمانه کردی
1. سکندر با خضر خوش نکته ئی گفت
شریک سوز و ساز بحر و بر شو
1. سریر کیقباد ، اکلیل جم خاک
کلیسا و بتستان و حرم خاک