سر خوش از بادهٔ تو خم شکنی نیست که نیست از لاهوری پیام مشرق 251
1. سر خوش از بادهٔ تو خم شکنی نیست که نیست
مست لعلین تو شیرین سخنی نیست که نیست
اگرچه زیب سرش افسر و کلاهی نیست از لاهوری پیام مشرق 252
1. اگرچه زیب سرش افسر و کلاهی نیست
گدای کوی تو کمتر ز پادشاهی نیست
شعله در آغوش دارد عشق بی پروای من از لاهوری پیام مشرق 253
1. شعله در آغوش دارد عشق بی پروای من
بر نخیزد یک شرار از حکمت نازای من
بتان تازه تراشیده ئی دریغ از تو از لاهوری پیام مشرق 254
1. بتان تازه تراشیده ئی دریغ از تو
درون خویش نگاه دیده ئی دریغ از تو
از من ای باد صبا گوی به دانای فرنگ از لاهوری پیام مشرق 255
1. از من ای باد صبا گوی به دانای فرنگ
عقل تا بال گشود است گرفتار تر است
بر فتد تا روش رزم درین بزم کهن از لاهوری پیام مشرق 256
1. بر فتد تا روش رزم درین بزم کهن
دردمندان جهان طرح نو انداخته‌اند
مرغی ز آشیانه به سیر چمن پرید از لاهوری پیام مشرق 257
1. مرغی ز آشیانه به سیر چمن پرید
خاری ز شاخ گل بتن نازکش خلید
فلسفی را با سیاست دان بیک میزان مسنج از لاهوری پیام مشرق 258
1. فلسفی را با سیاست دان بیک میزان مسنج
چشم آن خورشید کوری دیدهٔ این بی نمی
از سستی عناصر انسان دلش تپید از لاهوری پیام مشرق 259
1. از سستی عناصر انسان دلش تپید
فکر حکیم پیکر محکم‌تر آفرید
جلوه ئی میخواست مانند کلیم ناصبور از لاهوری پیام مشرق 260
1. جلوه ئی میخواست مانند کلیم ناصبور
تا ضمیر مستنیر او گشود اسرار نور
مثال لاله و گل شعله از زمین روید از لاهوری پیام مشرق 261
1. مثال لاله و گل شعله از زمین روید
اگر بخاک گلستان تراود از جامش
گر نوا خواهی ز پیش او گریز از لاهوری پیام مشرق 262
1. گر نوا خواهی ز پیش او گریز
در نی کلکش غریو تندر است