می گشودم شبی به از اقبال لاهوری پیام مشرق 263
1. می گشودم شبی به ناخن فکر
عقده های حکیم المانی
نفسی درین گلستان از اقبال لاهوری پیام مشرق 264
1. نفسی درین گلستان ز عروس گل سرودی
بدلی غمی فزودی ز دلی غمی ربودی
حکمتش معقول و از اقبال لاهوری پیام مشرق 265
1. حکمتش معقول و با محسوس در خلوت نرفت
گرچه بکر فکر او پیرایه پوشد چون عروس
نکته دان المنی از اقبال لاهوری پیام مشرق 266
1. نکته دان المنی را در ارم
صحبتی افتاد با پیر عجم
تا بر تو آشکار از اقبال لاهوری پیام مشرق 267
1. تا بر تو آشکار شود راز زندگی
خود را جدا ز شعله مثال شرر مکن
یاد ایامی که بودم از اقبال لاهوری پیام مشرق 268
1. یاد ایامی که بودم در خمستان فرنگ
جام او روشنتر از آئینهٔ اسکندر است
دوش رفتم به تماشای از اقبال لاهوری پیام مشرق 269
1. دوش رفتم به تماشای خرابات فرنگ
شوخ گفتاری رندی دلم از دست ربود
مشرقی باده چشیده از اقبال لاهوری پیام مشرق 270
1. مشرقی باده چشیده است ز مینای فرنگ
عجبی نیست اگر توبهٔ دیرینه شکست
غوغای کارخانهٔ از اقبال لاهوری پیام مشرق 271
1. غوغای کارخانهٔ آهنگری ز من
گلبانگ ارغنون کلیسا از آن تو
ز مزد بندهٔ کرپاس از اقبال لاهوری پیام مشرق 272
1. ز مزد بندهٔ کرپاس پوش محنت کش
نصیب خواجهٔ ناکرده کار رخت حریر
بطی می گفت بحر از اقبال لاهوری پیام مشرق 273
1. بطی می گفت بحر آزاد گردید
چنین فرمان ز دیوان خضر رفت
میخورد هر ذره از اقبال لاهوری پیام مشرق 274
1. میخورد هر ذره ما پیچ و تاب
محشری در هر دم ما مضمر است