مرا مثل نسیم آواره از اقبال لاهوری پیام مشرق 144
1. مرا مثل نسیم آواره کردند
دلم مانند گل صد پاره کردند
خرد کرپاس را زرینه از اقبال لاهوری پیام مشرق 145
1. خرد کرپاس را زرینه سازد
کمالش سنگ را آئینه سازد
ز شاخ آرزو بر خورده از اقبال لاهوری پیام مشرق 146
1. ز شاخ آرزو بر خورده ام من
به راز زندگی پی برده ام من
خیالم کو گل از از اقبال لاهوری پیام مشرق 147
1. خیالم کو گل از فردوس چیند
چو مضمون غریبی آفریند
عجم بحریست ناپیدا از اقبال لاهوری پیام مشرق 148
1. عجم بحریست ناپیدا کناری
که در وی گوهر الماس رنگ است
مگو کار جهان نااستوار از اقبال لاهوری پیام مشرق 149
1. مگو کار جهان نااستوار است
هر آن ما ابد را پرده دار است
رمیدی از خداوندان از اقبال لاهوری پیام مشرق 150
1. رمیدی از خداوندان افرنگ
ولی بر گور و گنبد سجده پاشی
قبای زندگانی از اقبال لاهوری پیام مشرق 151
1. قبای زندگانی چاک تا کی
چو موران آشیان در خاک تا کی
میان لاله و گل از اقبال لاهوری پیام مشرق 152
1. میان لاله و گل آشیان گیر
ز مرغ نغمه خوان درس فغان گیر
بجان من که جان از اقبال لاهوری پیام مشرق 153
1. بجان من که جان نقش تن انگیخت
هوای جلوه این گل را دو رو کرد
به گوشم آمد از از اقبال لاهوری پیام مشرق 154
1. به گوشم آمد از خاک مزاری
که در زیر زمین هم میتوان زیست
مشو نومید ازین از اقبال لاهوری پیام مشرق 155
1. مشو نومید ازین مشت غباری
پریشان جلوهٔ ناپایداری