به شبنم غنچهٔ نورسته می گفت از لاهوری پیام مشرق 132
1. به شبنم غنچهٔ نورسته می گفت
نگاه ما چمن زادان رسا نیست
زمین را رازدان آسمان گیر از لاهوری پیام مشرق 133
1. زمین را رازدان آسمان گیر
مکان را شرح رمز لامکان گیر
ضمیر ین فکان غیر از تو کس نیست از لاهوری پیام مشرق 134
1. ضمیر ین فکان غیر از تو کس نیست
نشان بی نشان غیر از تو کس نیست
زمین خاک در میخانهٔ ما از لاهوری پیام مشرق 135
1. زمین خاک در میخانهٔ ما
فلک یک گردش پیمانهٔ ما
سکندر رفت و شمشیر و علم رفت از لاهوری پیام مشرق 136
1. سکندر رفت و شمشیر و علم رفت
خراج شهر و گنج کان و یم رفت
ربودی دل ز چاک سینهٔ من از لاهوری پیام مشرق 137
1. ربودی دل ز چاک سینهٔ من
به غارت برده ئی گنجینهٔ من
ز پیش من جهان رنگ و بو رفت از لاهوری پیام مشرق 138
1. ز پیش من جهان رنگ و بو رفت
زمین و آسمان و چار سو رفت
مرا از پردهٔ ساز آگهی نیست از لاهوری پیام مشرق 139
1. مرا از پردهٔ ساز آگهی نیست
ولی دانم نوای زندگی چیست
نوا مستانه در محفل زدم من از لاهوری پیام مشرق 140
1. نوا مستانه در محفل زدم من
شرار زندگی بر گل زدم من
عجم از نغمه های من جوان شد از لاهوری پیام مشرق 141
1. عجم از نغمه های من جوان شد
ز سودایم متاع او گران شد
عجم از نغمه ام آتش بجان است از لاهوری پیام مشرق 142
1. عجم از نغمه ام آتش بجان است
صدای من درای کاروان است
ز جان بیقرار آتش گشادم از لاهوری پیام مشرق 143
1. ز جان بیقرار آتش گشادم
دلی در سینهٔ مشرق نهادم