پیام مشرق اقبال لاهوری

1 به چندین جلوه در زیر نقابی نگاه شوق ما را بر نتابی

2 دوی در خون ما چون مستی می ولی بیگانه خوئی ، دیر یابی

1 دل از منزل تهی کن پا بره دار نگه را پاک مثل مهر و مه دار

2 متاع عقل و دین با دیگران بخش غم عشق ار بدست افتد نگه دار

1 بیا ای عشق ای رمز دل ما بیا ای کشت ما ای حاصل ما

2 کهن گشتند این خاکی نهادان دگر آدم بنا کن از گل ما

1 سخن درد و غم آرد ، درد و غم به مرا این ناله های دمبدم به

2 سکندر را ز عیش من خبر نیست نوای دلکشی از ملک جم به

1 نه من بر مرکب ختلی سوارم نه از وابستگان شهریارم

2 مرا ای همنشین دولت همین بس چوکاوم سینه را لعلی بر آرم

1 کمال زندگی خواهی بیاموز گشادن چشم و جز بر خود نبستن

2 فرو بردن جهان را چون دم آب طلسم زیر و بالا در شکستن

1 تو میگوئی که آدم خاکزاد است اسیر عالم کون و فساد است

2 ولی فطرت ز اعجازی که دارد بنای بحر بر جویش نهاد است

1 دل بیباک را ضرغام رنگ است دل ترسنده را آهو پلنگ است

2 اگر بیمی نداری بحر صحراست اگر ترسی بهر موجش نهنگ است

1 ندانم باده ام یا ساغرم من گهر در دامنم یا گوهرم من

2 چنان بینم چو بر دل دیده بندم که جانم دیگر است و دیگرم من

1 تو گوئی طایر ما زیر دام است پریدن بر پر و بالش حرام است

2 ز تن بر جسته تر شد معنی جان فسان خنجر ما از نیام است