چون شب و روز مرا از تو عنایت از حسین خوارزمی غزل 96
1. چون شب و روز مرا از تو عنایت باشد
من و ترک غم عشق این چه حکایت باشد
...
دوش از جمال دوست شبم روز از حسین خوارزمی غزل 97
1. دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود
کان آفتاب شمع شب افروز گشته بود
...
سلام من سوی آن شاه سرفراز از حسین خوارزمی غزل 98
1. سلام من سوی آن شاه سرفراز برید
پیام من بر آن ماه دلنواز برید
...
دل همیشه تکیه بر فضل الهی از حسین خوارزمی غزل 99
1. دل همیشه تکیه بر فضل الهی می‌کند
جان گدای او شده است و پادشاهی می‌کند
...
رندان که مقیمان خرابات از حسین خوارزمی غزل 100
1. رندان که مقیمان خرابات الستند
از غمزه ساقی همه آشفته و مستند
...
هر که را سلطان ما بیچارگی از حسین خوارزمی غزل 101
1. هر که را سلطان ما بیچارگی روزی کند
بازش از روی عنایت چاره آموزی کند
...
عاشقان چون با خیال یار از حسین خوارزمی غزل 102
1. عاشقان چون با خیال یار خود پرداختند
خلوت دل را ز غیر دوست خالی ساختند
...
سحرگه باد نوروزی چو از از حسین خوارزمی غزل 103
1. سحرگه باد نوروزی چو از گلزار می‌آید
مرا از بهر جان‌بخشی نسیم یار می‌آید
...
بر آستان خرابات عشق مستانند از حسین خوارزمی غزل 104
1. بر آستان خرابات عشق مستانند
که نقد هر دو جهان را بهیچ نستانند
...
صباح عید ز بهر صبوح برخیزند از حسین خوارزمی غزل 105
1. صباح عید ز بهر صبوح برخیزند
بر آتش دل ما آب زندگی ریزند
...
ز شست عشق چو تیر بلا روان از حسین خوارزمی غزل 106
1. ز شست عشق چو تیر بلا روان کردند
نخست جان من خسته را نشان کردند
...
عید است و حریفان ز می عشق از حسین خوارزمی غزل 107
1. عید است و حریفان ز می عشق خرابند
ای دوست مپندار که سرمست شرابند
...