این منم ره یافته در مجلس از حسین خوارزمی غزل 120
1. این منم ره یافته در مجلس سلطان خویش
جان دهم شکرانه چون دیدم رخ جانان خویش
...
اگر تو محرم عشقی مگوی از حسین خوارزمی غزل 121
1. اگر تو محرم عشقی مگوی اسرارش
چو جان خویش ز خلق جهان نگهدارش
...
دلی که عشق حقیقی کند سرافرازش از حسین خوارزمی غزل 122
1. دلی که عشق حقیقی کند سرافرازش
سزد که باز نگوید به هیچکس رازش
...
دیوانه گشتم بی آن پریوش از حسین خوارزمی غزل 123
1. دیوانه گشتم بی آن پریوش
دارم چو زلفش حالی مشوش
...
ای ستمگر که نداری خبر از حسین خوارزمی غزل 124
1. ای ستمگر که نداری خبر از بیدل خویش
ز آتش هجر مسوزان دل ریشم زین بیش
...
در کشتنم ار بود رضایش از حسین خوارزمی غزل 125
1. در کشتنم ار بود رضایش
کردم سر خویشتن فدایش
...
سحر ز هاتف غیبم رسید مژده از حسین خوارزمی غزل 126
1. سحر ز هاتف غیبم رسید مژده بگوش
اگر تو طالب یاری بجان و دل بخروش
...
شوریده کرد حالم لعل شکر از حسین خوارزمی غزل 127
1. شوریده کرد حالم لعل شکر نثارش
آشفته ساخت کارم زلفین بیقرارش
...
دوست در خانه و ما را خبری از حسین خوارزمی غزل 128
1. دوست در خانه و ما را خبری نیست دریغ
طالع دلشدگان را اثری نیست دریغ
...
عید است و موسم گل و هنگام از حسین خوارزمی غزل 129
1. عید است و موسم گل و هنگام طرف باغ
لیکن مراست در دل غمگین چو لاله داغ
...
ای ناوک بلای ترا سینه از حسین خوارزمی غزل 130
1. ای ناوک بلای ترا سینه ها هدف
در یتیم عشق ترا جان ما صدف
...