حسین خوارزمی

گرد زمین و آسمان من سال‌ها گردیده‌ام

تا دل به عشقت بسته‌ام از قید هستی رسته‌ام

در خارزار آب و گل چون غنچه گشتم تنگدل

هرکس به بازار جهان سودای سودی می‌کند

تا جان به گلزار رضا شد عندلیب جان‌فزا

هرکس علاج درد خود جوید پی آرام جان

چون راه علم و عقل را دیدم که پیچاپیچ بود

عاقل به ملک عافیت پیوسته گو تنها نشین

تا چون حسین از اهل دل یابم صفای خاطری