اهل دل با درد عشق او ز درمان از حسین خوارزمی غزل 72
1. اهل دل با درد عشق او ز درمان فارغند
با جراحت‌های غم از راحت جان فارغند
...
از من خبر به جانب جانان از حسین خوارزمی غزل 73
1. از من خبر به جانب جانان که می‌برد
پیغام عندلیب به بستان که می‌برد
...
گر پریچهره مه پیکر من باز از حسین خوارزمی غزل 74
1. گر پریچهره مه پیکر من باز آید
روشنائی ببصر جان ببدن باز آید
...
مرا ز مدرسه عشقت بخانقاه از حسین خوارزمی غزل 75
1. مرا ز مدرسه عشقت بخانقاه کشید
بصدر صفه دولت ز پایگاه کشید
...
گر ترا عشوه چنان شیوه چنین از حسین خوارزمی غزل 76
1. گر ترا عشوه چنان شیوه چنین خواهد بود
نی مرا فکر دل و نی غم دین خواهد بود
...
نگار من چو بلعل شکر نثار از حسین خوارزمی غزل 77
1. نگار من چو بلعل شکر نثار آید
غذای طوطی طبعم سخن گذار آید
...
دلم هوای چنان سرو نازنین از حسین خوارزمی غزل 78
1. دلم هوای چنان سرو نازنین دارد
که مشگ سوده بر اطراف یاسمین دارد
...
صبا رسید در او بوی یار نیست از حسین خوارزمی غزل 79
1. صبا رسید در او بوی یار نیست چه سود
نسیم سنبل آن گلعذار نیست چه سود
...
عشاق وفاپیشه اگر محرم از حسین خوارزمی غزل 80
1. عشاق وفاپیشه اگر محرم مائید
از خود بدر آئید و در این بزم درآئید
...
بهار و عید می‌آید که عالم از حسین خوارزمی غزل 81
1. بهار و عید می‌آید که عالم را بیاراید
ولیکن بلبل دل را نسیم یار می‌آید
...
دوست چون خواهد که عاشق از حسین خوارزمی غزل 82
1. دوست چون خواهد که عاشق هر نفس زاری کند
خانمانش سوزد و میل دل آزاری کند
...
عجب که درد مرا هیچکس دوا از حسین خوارزمی غزل 83
1. عجب که درد مرا هیچکس دوا سازد
مگر که چاره بیچارگان خدا سازد
...