غزلیات، قصاید و قطعات در دیوان اشعار حسین خوارزمی
1 شکیبم از رخ جانان نمی شود چکنم جدا شدن ز تو ای جان نمی شود چکنم
2 شراب اشک و کباب جگر مهیا شد ولی خیال تو مهمان نمی شود چکنم
3 هزار جهد نمودم که راز نگشایم ز دست دیده گریان نمی شود چکنم
4 بر آن شدم که دگر آه آتشین نزنم ز سوز سینه بریان نمی شود چکنم
1 ما بار تن ز کوی وصال تو می بریم وز بهر توشه عشق جمال تو میبریم
2 تا دوست را ز دوست بود یادگارئی دل با تو میدهیم و خیال تو میبریم
3 دلهای ما بدام بلا میشود اسیر هردم که نام دانه خال تو میبریم
4 چون مصریان بضاعت ما تنگ شکر است زیرا که نکته ای ز مقال تو میبریم
1 نبودم یکنفس طاقت که چشم از یار بربندم کنون در خواب اگر بینم خیال دوست خورسندم
2 بجانت ای دلارامم که تا غایب شدم از تو بدل مشتاق دیدارم بجانت آرزومندم
3 شدم صید و همی گفتم که بر بندی بفتراکم بناگه از جدائیها جدا شد بند از بندم
4 اگر خاک وجود من برد باد فنا هرگز بگرد دامنت گردی نشستن نیز نپسندم
1 یاری که ز جان دوسترش داشته بودم وندر دل و جان تخم غمش کاشته بودم
2 وز بندگی آن شه خوبان زمانه صد رایت اقبال برافراشته بودم
3 از بهر شرف خاک قدمهاش چو سرمه در چشم جهان بین خود انباشته بودم
4 دامن ز جهان و بر دامان هوایش از دست دل غمزده نگذاشته بودم
1 ما جگرسوختگان با غم دلدار خوشیم سینه مجروح ولی با الم یار خوشیم
2 ای حکیم از پی آزادی ما رنجه مشو زانکه در داغ غم عشق گرفتار خوشیم
3 در علاج دل بیچاره ما رنج مبر که چو چشم خوش او خسته و بیمار خوشیم
4 ما که سودا زدگان سر بازار غمیم سود و سرمایه اگر رفت ببازار خوشیم
1 گر برود هزار جان با غم عشق او خوشم من که بعشق زنده ام منت جان چرا کشم
2 خضر ز آب زندگی خوش نزید چنانکه من از هوس جمال او زنده در آب و آتشم
3 من که ز عشق مردنم هر نفس آرزو بود بهر لقای جاودان آب حیات می چشم
4 سر نطع نیستی پای نیاز اگر نهم روح قدس بیفکند بر سر سدره مفرشم
1 سرگشته در این بادیه تا چند بپوئیم ای کعبه مقصود ترا از که بجوئیم
2 ما شیفته باد صبائیم شب و روز باشد که نسیمی ز ریاض تو ببوئیم
3 گر در حرمت محرم اسرار نباشیم باری نه بس است این که گدای سر کوئیم
4 در دین وفا سجده ما نیست نمازی تا چهره بخون دل آشفته نشوئیم
1 بیا بیا که من اندر جهان ترا دارم جفا مکن که بجان بنده وفا دارم
2 اگر ز کوی تو گردی بمن رساند باد بخاک پای تو کان را چه توتیا دارم
3 مرا به تیغ جفا گر کشند ممکن نیست که دست مهر ز فتراک دوست وادارم
4 بجور روی نه پیچم ز آستانه یار که سالهاست که سر بر در رضا دارم
1 شبی اگر بکشد درد آرزوی توام نسیم صبح دهد زندگی ببوی توام
2 تن از هوای لحد خاک تیره گشت و هنوز ز دل نمیرود ای جان هوای روی توام
3 مرا چه زهره که لاف از غلامی تو زنم غلام حلقه بگوش سگان کوی توام
4 در آن امید که روزی وصال دریابم گذشت عمر گرامی بجستجوی توام
1 با درد غم عشق تو درمان نشناسم آشفته یارم سر و سامان نشناسم
2 جان و دل من سوخته آتش عشق است من سوخته دل روضه رضوان نشناسم
3 من طوطی شکر شکن مجلس انسم بلبل چو نیم باغ و گلستان نشناسم
4 شادی طلبان از غم جانان بگریزند من شادی جان جز غم جانان نشناسم