غزلیات، قصاید و قطعات در دیوان اشعار حسین خوارزمی

1 من آشفته و شیدا چو تمنای تو دارم از سر خویش گذشتم سر سودای تو دارم

2 گل صد برگ نبویم سمن و لاله نجویم که در این باغ هوای گل رعنای تو دارم

3 بجهان شورش و غوغا چه عجب از من شیدا که بهنگام قیامت سر غوغای تو دارم

4 دلم از ملک دو عالم نشود فرخ و خرم ز غم عشق جگر سوز دلارای تو دارم

1 دو دیده بر سر راه امید میدارم که کی بود که رسد قاصدی ز دلدارم

2 کراست زهره که آرد ز یار من خبری و یا ز من ببرد خدمتی سوی یارم

3 چگونه نامه نویسم بخدمت تو که من ز بیم مدعیان دم زدن نمی آرم

4 ز خون دیده شود روی زرد من گلگون شب فراق چو از روز وصل یاد آرم

1 چو قدر دلبر و آداب عشق ما دانیم بیا که روی تو بینیم و جان برافشانیم

2 جمال صورت جان بر در تو تا دیدیم در آن کمال که صورت نگاشت حیرانیم

3 ورای حسن ترا دلفریبی و ناز است که ما بجان و دل ای دوست طالب آنیم

4 اگر چه سوخته آتش فراق توایم به یمن وصل تو از هجر داد بستانیم

1 من کیستم که طالب دیدار او شوم یا چیست نقد من که خریدار او شوم

2 او یوسف عزیز و مرا دست بس تهی شرم آیدم که بر سر بازار او شوم

3 در مصر عشق طوطی شیرین سخن منم تا طعمه جو ز لعل شکر بار او شوم

4 او پادشاه مملکت حسن و من گدا یارب چگونه محرم اسرار او شوم

1 روزی که من بداغ غمت از جهان روم بد مهرم ار ز کوی تو سوی جنان روم

2 در چشم من چو خار نماید گل چمن بی تو ز بوستان بسوی دوستان روم

3 در هر طرف گلی است هوا جوی بلبلی من بلبلی نیم که بهر گلستان روم

4 از تو حجاب من همگی از من است و بس برخیزد این حجاب چو من از میان روم

1 ای شهریار حسن ترا تا شناختیم اعلام عشق بر سر عالم فراختیم

2 یکدل شدیم و یک صفت و یک روش کنون باز آمدیم از همه و با تو ساختیم

3 تا بر محک عشق نمائیم کم عیار در بوته بلای تو عمری گداختیم

4 ره در قمارخانه عشقت بیافتیم تا هر چه بود در ره سودا بباختیم

1 تو پادشاه و من از بندگان درگاهم بغیر تو ز تو چیز دگر نمی خواهم

2 سزد که بر سر عالم علم برافرازم کز آن زمان که غلام توام شهنشاهم

3 بسوز آتش سودای تو همی سازم سمندرم من و این آتش است دلخواهم

4 اگر چه بیخود و مجنون شدم هزاران شکر که از لطافت لیلی خویش آگاهم

1 در راه شهرستان جان از عشق شه رهبر کنم وز خاک پای عاشقان بر فرق سر افسر کنم

2 آیم بدریای قدم وز فرق سر سازم قدم در بحر چون غوطی خورم دامن پر از گوهر کنم

3 در دار ضرب کبریا از عشق جویم کیمیا مس وجود خویش را بگدازم آنگه زر کنم

4 شمع ار نگوید ترک سر نورش نگردد بیشتر من نیز از سوز جگر چون شمع ترک سر کنم

1 ساقی بزم خاص شه آمد که خماری کنم در دور این ساقی چرا دعوی هشیاری کنم

2 چون دوست آمد پیش من شد عشقبازی کیش من چون عشق او شد خویش من از خویش بیزاری کنم

3 یوسف چو بر کرسی دل بنشست اندر مصر جان هر چند بی سرمایه ام باری خریداری کنم

4 تدبیر کار عاشقان زور و زر و زاری بود چون من ندارم زور و زر از سوز دل زاری کنم

1 گرد زمین و آسمان من سال‌ها گردیده‌ام روشن مبادا چشم من چون تو مهی گر دیده‌ام

2 تا دل به عشقت بسته‌ام از قید هستی رسته‌ام چون با غمت پیوسته‌ام از خویشتن ببریده‌ام

3 در خارزار آب و گل چون غنچه گشتم تنگدل در گلشن روحانیان منزل از آن بگزیده‌ام

4 هرکس به بازار جهان سودای سودی می‌کند من سودها بفروخته سودای تو بخریده‌ام