ما ای صنم هوای تو از سر از حسین خوارزمی غزل 167
1. ما ای صنم هوای تو از سر گرفتهایم
چون شمع ز آتش دل خود درگرفتهایم
...
1. ما ای صنم هوای تو از سر گرفتهایم
چون شمع ز آتش دل خود درگرفتهایم
...
1. من که بر جان و دل از درد تو داغی دارم
با سر کوی تو از روضه فراغی دارم
...
1. شکیبم از رخ جانان نمی شود چکنم
جدا شدن ز تو ای جان نمی شود چکنم
...
1. ما بار تن ز کوی وصال تو می بریم
وز بهر توشه عشق جمال تو میبریم
...
1. نبودم یکنفس طاقت که چشم از یار بربندم
کنون در خواب اگر بینم خیال دوست خورسندم
...
1. یاری که ز جان دوسترش داشته بودم
وندر دل و جان تخم غمش کاشته بودم
...
1. ما جگرسوختگان با غم دلدار خوشیم
سینه مجروح ولی با الم یار خوشیم
...
1. گر برود هزار جان با غم عشق او خوشم
من که بعشق زنده ام منت جان چرا کشم
...
1. سرگشته در این بادیه تا چند بپوئیم
ای کعبه مقصود ترا از که بجوئیم
...
1. بیا بیا که من اندر جهان ترا دارم
جفا مکن که بجان بنده وفا دارم
...
1. شبی اگر بکشد درد آرزوی توام
نسیم صبح دهد زندگی ببوی توام
...
1. با درد غم عشق تو درمان نشناسم
آشفته یارم سر و سامان نشناسم
...