مرا دماغ ز بویت هنوز مشکین از همام تبریزی غزل 37
1. مرا دماغ ز بویت هنوز مشکین است
دهان من به حدیث لب تو شیرین است
...
دوستی دامنت آسان نتوان از همام تبریزی غزل 38
1. دوستی دامنت آسان نتوان داد ز دست
جان شیرین منی جان نتوان داد ز دست
...
بیا بیا که ز هجر آمدم به جان از همام تبریزی غزل 39
1. بیا بیا که ز هجر آمدم به جان ای دوست
بیا که سیر شدم بی تو از جهان ای دوست
...
مرا تویی ز جهان آرزوی جان از همام تبریزی غزل 40
1. مرا تویی ز جهان آرزوی جان ای دوست
حیات بهر تو خواهم در این جهان ای دوست
...
تورا چیزی ورای حسن و آن هست از همام تبریزی غزل 41
1. تورا چیزی ورای حسن و آن هست
نپندارم نظیرت در جهان هست
...
ز جانان مهر و از ما جان‌فشانی‌ست از همام تبریزی غزل 42
1. ز جانان مهر و از ما جان‌فشانی‌ست
جواب مهربانان مهربانی‌ست
...
از سوز دل مات همانا خبری از همام تبریزی غزل 43
1. از سوز دل مات همانا خبری نیست
کاین ناله شب‌های مرا خود سحری نیست
...
فتنه از بالای تو بالا گرفت از همام تبریزی غزل 44
1. فتنه از بالای تو بالا گرفت
شهر از آن رفتار خوش غوغا گرفت
...
خرامان می‌رود آن سرو قامت از همام تبریزی غزل 45
1. خرامان می‌رود آن سرو قامت
جهانی را از آن قامت قیامت
...
فراق آن قد و قامت قیامت است از همام تبریزی غزل 46
1. فراق آن قد و قامت قیامت است قیامت
شکیب از آن لب شیرین غرامت است غرامت
...
بی آفتاب رویت روزم بود چو از همام تبریزی غزل 47
1. بی آفتاب رویت روزم بود چو مویت
با زلف مشک بویت باشد شبم چو رویت
...
چون کرد دیگر آن بت چابک سوار از همام تبریزی غزل 48
1. چون کرد دیگر آن بت چابک سوار کوچ
آرام کرد از دل و صبر و قرار کوچ
...