این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟ از جغتایی غزل 72
1. این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟
نخل کدام گلشن و سرو روان کیست؟
من با تو یکدلم، سخن و قول من یکیست از جغتایی غزل 73
1. من با تو یکدلم، سخن و قول من یکیست
اینست قول من که شنیدی، سخن یکیست
بی تو هر روز مرا ماهی و هر شب سالیست از جغتایی غزل 74
1. بی تو هر روز مرا ماهی و هر شب سالیست
شب چنین، روز چنان، آه! چه مشکل حالیست!
در دل بیخبران جز غم عالم غم نیست از جغتایی غزل 75
1. در دل بیخبران جز غم عالم غم نیست
در غم عشق تو ما را خبر از عالم نیست
کدام جلوه، که در سر و سرفراز تو نیست؟ از جغتایی غزل 76
1. کدام جلوه، که در سر و سرفراز تو نیست؟
کدام فتنه، که در جلوه های ناز تو نیست؟
دگرم بسته آن زلف سیه نتوان داشت از جغتایی غزل 77
1. دگرم بسته آن زلف سیه نتوان داشت
آن چنانم که بزنجیر نگه نتوان داشت
در مجلس اگر او نظری با دگری داشت از جغتایی غزل 78
1. در مجلس اگر او نظری با دگری داشت
دانند حریفان که در آن هم نظری داشت
دل چه باشد کز برای یار ازان نتوان گذشت از جغتایی غزل 79
1. دل چه باشد کز برای یار ازان نتوان گذشت
یار اگر اینست، بالله می توان از جان گذشت
روز من شب شد و آن ماه براهی نگذشت از جغتایی غزل 80
1. روز من شب شد و آن ماه براهی نگذشت
این چه عمریست که سالی شد و ماهی نگذشت؟
یا تمنای وصال تو مرا خواهد کشت از جغتایی غزل 81
1. یا تمنای وصال تو مرا خواهد کشت
یا تماشای جمال تو مرا خواهد کشت
آمد آن سنگین دل و صد رخنه در جان کرد و رفت از جغتایی غزل 82
1. آمد آن سنگین دل و صد رخنه در جان کرد و رفت
ملک جان را از سپاه غمزه ویران کرد و رفت
دل بامید کرم دادم و دیدم ستمت از جغتایی غزل 83
1. دل بامید کرم دادم و دیدم ستمت
چه ستمها که ندیدم بامید کرمت؟