گفتی: بگو که: بنده فرمان کیستی؟ از جغتایی غزل 383
1. گفتی: بگو که: بنده فرمان کیستی؟
ما بنده توایم، تو سلطان کیستی؟
بر من، ای شوخ، ستم‌ها کردی از جغتایی غزل 384
1. بر من، ای شوخ، ستم‌ها کردی
بارک الله! که: کرم‌ها کردی
رفتی، ای ماه، که از مهر وفا می‌کردی از جغتایی غزل 385
1. رفتی، ای ماه، که از مهر وفا می‌کردی
کاش! می‌بودی و صدگونه جفا می‌کردی
ای شهسوار حسن، بمیدان خوش آمدی از جغتایی غزل 386
1. ای شهسوار حسن، بمیدان خوش آمدی
از جلوه های ناز خرامان خوش آمدی
دوشینه کجا رفتی و مهمان که بودی؟ از جغتایی غزل 387
1. دوشینه کجا رفتی و مهمان که بودی؟
دل بی تو بجان بود، تو جانان که بودی؟
ای مسلمانان، گرفتارم بدست کافری از جغتایی غزل 388
1. ای مسلمانان، گرفتارم بدست کافری
شوخ چشمی، تیز خشمی، ظالمی، غارتگری
چند پرسم خبر وصل و نیابم اثری؟ از جغتایی غزل 389
1. چند پرسم خبر وصل و نیابم اثری؟
مگر این بخت بخوابست و ندارد خبری؟
من بنده کمین و تو سلطان کشوری از جغتایی غزل 390
1. من بنده کمین و تو سلطان کشوری
روزی بچشم لطف برین بنده بنگری
ز دوری تا به کی، ما را چنین مهجور می‌داری؟ از جغتایی غزل 391
1. ز دوری تا به کی، ما را چنین مهجور می‌داری؟
وگر نزدیک می‌آیم تو خود را دور می‌داری
تو در میدان و من چون گوی در ذوق سراندازی از جغتایی غزل 392
1. تو در میدان و من چون گوی در ذوق سراندازی
تو شوق گوی بازی داری و من شوق سربازی
دلا، رفت آنکه: وصل دلستانی داشتم روزی از جغتایی غزل 393
1. دلا، رفت آنکه: وصل دلستانی داشتم روزی
نشاید زنده بود اکنون که: جانی داشتم روزی
شب فراق ز صبحم خبر چه می‌پرسی؟ از جغتایی غزل 394
1. شب فراق ز صبحم خبر چه می‌پرسی؟
چو روز من سیه است، از سحر چه می‌پرسی؟