دوش پیمانه تهی آمدم از از هلالی جغتایی غزل 371
1. دوش پیمانه تهی آمدم از می خانه
کاشکی! پر شود امروز مرا پیمانه
...
بی‌جهت با ما چرا آهنگ از هلالی جغتایی غزل 372
1. بی‌جهت با ما چرا آهنگ غوغا کرده‌ای؟
غالبا امروز قصد کشتن ما کرده‌ای
...
ای که به خون مردمان چشم از هلالی جغتایی غزل 373
1. ای که به خون مردمان چشم سیاه کرده‌ای
کشته شدست عالمی، تا تو نگاه کرده‌ای
...
کشیده‌ای می و بالای منظر از هلالی جغتایی غزل 374
1. کشیده‌ای می و بالای منظر آمده‌ای
تو آفتابی و امروز خوش برآمده‌ای
...
ای آنکه در نصیحت ما لب از هلالی جغتایی غزل 375
1. ای آنکه در نصیحت ما لب گشوده‌ای
معلوم می‌شود که تو عاشق نبوده‌ای
...
امشب تو باز چشم و چراغ از هلالی جغتایی غزل 376
1. امشب تو باز چشم و چراغ که بوده‌ای؟
جانم بسوخت، مرهم داغ که بوده‌ای؟
...
چون گویمت که: در دل ویران از هلالی جغتایی غزل 377
1. چون گویمت که: در دل ویران من درآی
بشکاف سینه من و در جان من درآی
...
مست با رخسار آتشناک بیرون از هلالی جغتایی غزل 378
1. مست با رخسار آتشناک بیرون تاختی
جلوه ای کردی و آتش در جهان انداختی
...
من نگویم که: وفا یار مرا از هلالی جغتایی غزل 379
1. من نگویم که: وفا یار مرا بایستی
اندکی صبر دل زار مرا بایستی
...
ز من بیگانه شد، بیگاه از هلالی جغتایی غزل 380
1. ز من بیگانه شد، بیگاه با اغیار بایستی
چرا با دیگران یارست؟ با من یار بایستی
...
ماه من، روی تو خوبست و از هلالی جغتایی غزل 381
1. ماه من، روی تو خوبست و چنین بایستی
لیک خویت قدری بهتر ازین بایستی
...
ای ز بهار تازه تر، تازه از هلالی جغتایی غزل 382
1. ای ز بهار تازه تر، تازه بهار کیستی؟
وه! چه نگار طرفه ای! طرفه نگار کیستی؟
...