خار رهت، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1380
1. خار رهت، به روضهٔ رضوان برابر است
خاک درت، به چشمه ی حیوان برابر است
...
تا بود داغها، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1381
1. تا بود داغها، دل آزرده حال داشت
این مرغ پرشکسته، چمن زیر بال داشت
...
کاو کاو مژه از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1382
1. کاو کاو مژه ی من به جگر خون نگذاشت
سینه ام داغ برای دل مجنون نگذاشت
...
تاراج صبر، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1383
1. تاراج صبر، دور نگاهش رواج داشت
وبرانه های دل، چقدرها خراج داشت
...
دامن فشاند از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1384
1. دامن فشاند و شمع مزارم به باد داشت
گویا همان شکایت عاشق به یاد داشت
...
در پرده دل، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1385
1. در پرده دل، جلوه گری بار دگر داشت
پیمانه چشمم، می دیدار دگر داشت
...
بیگانگی، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1386
1. بیگانگی، به مشرب ما آشناتر است
خالی ز خلق، مجلس ما دلگشاتر است
...
غافل که سینه، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1387
1. غافل که سینه، آتش آهن گداز داشت
خون شد دلی که آن همه پیکان ناز داشت
...
آن روز، شب از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1388
1. آن روز، شب تیرهٔ ما هم سحری داشت
کز صبح بناگوش تو چشمم خبری داشت
...
ایّام غمم، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1389
1. ایّام غمم، مرا بهار است
مژگان رگ ابر آبدار است
...
به گلشنی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1390
1. به گلشنی که رخش، گوشهٔ نقاب شکست
به جای عارض گل، رنگ آفتاب شکست
...
نشئهٔ فیض، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1391
1. نشئهٔ فیض، در آب و گِل درویشان است
جام جم، کاسه گدای دل درویشان است
...