که خواهد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1344
1. که خواهد کرد یاد از خستگان بی نوا آنجا؟
شکایت نیست اینجا محرم ومهر و وفا آنجا
از عکس رخش از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1345
1. از عکس رخش باده فروش است دل ما
آیینهٔ آن رهزن هوش است دل ما
با اشک روان، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1346
1. با اشک روان، قطره زنان است دل ما
ازکهنه سواران جهان است دل ما
ندید از گرد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1347
1. ندید از گرد راهش، دیده هرگز سرمه واری را
ازین ره، کار دشوار است، چشم انتظاری را
به جان بستیم از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1348
1. به جان بستیم پیمان محبّت، عشوه سازی را
روان عاقبت محمود ما، دارد ایازی را
خاک آسوده، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1349
1. خاک آسوده، چو سیماب شد ازگریهٔ ما
آستین، حلقهٔ گرداب شد از گریهٔ ما
مپرس از شورش از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1350
1. مپرس از شورش صحرای دل دیوانهٔ ما را
نمک سایی بود در دیده کار، افسانهٔ ما را
چراغ کلبهٔ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1351
1. چراغ کلبهٔ درویش، نور ماه می باشد
به جام باده روشن کن شب آدینهٔ ما را
غم عشقت خلاص از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1352
1. غم عشقت خلاص ازرنج دنیا می کند ما را
مذاق تلخ، تلخی ها گوارا می کند ما را
جدایی نیست از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1353
1. جدایی نیست از لیلی، دل دیوانهٔ ما را
بود با کعبه ربطی در میان بتخانه ما را
هم آغوش است، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1354
1. هم آغوش است، سیل خانه زادی منزل ما را
رگ ابر است مژگان، دیده دریا دل ما را
تیغ نگه افتاده از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1355
1. تیغ نگه افتاده گران قاتل ما را
یارای تپیدن نبود، بسمل ما را