به شهد لفظ و معنی، رهنما گشتیم دوران را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1320
1. به شهد لفظ و معنی، رهنما گشتیم دوران را
برای شکّر خود، پرورش کردیم موران را
دل بر سر تیر است، گشاییم کمین را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1321
1. دل بر سر تیر است، گشاییم کمین را
از خامه طرازیم، صنم خانهء چین را
حریف نقش کج گر نیستی این بدقماران را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1322
1. حریف نقش کج گر نیستی این بدقماران را
به تنهایی سرآور، سیر دور روزگاران را
خدایا الفتی ده، با دل آزرده، لالان را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1323
1. خدایا الفتی ده، با دل آزرده، لالان را
مکن سوهان روحم، صحبت صاحب کمالان را
عتاب تلخ او شیرین کن جانهاست، مستان را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1324
1. عتاب تلخ او شیرین کن جانهاست، مستان را
نهان در پستهٔ او شکرستانهاست مستان را
آمال کوته است ز دنیا بریده را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1325
1. آمال کوته است ز دنیا بریده را
کی می رسد کفد، غزال رمیده را؟
رنگین بود سخن، دل در خون تپیده را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1326
1. رنگین بود سخن، دل در خون تپیده را
کردم روانه نامه رنگ پریده را
مردان کنند خوش، غم و هجر همیشه را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1327
1. مردان کنند خوش، غم و هجر همیشه را
آب بقاست آتش تب، شیر بیشه را
جام عتاب داده ای، غمزه کینه خواه را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1328
1. جام عتاب داده ای، غمزه کینه خواه را
زهر به کاسه کردهای، چاشنی نگاه را
اگر بینم شبی در خواب، روز خردسالی را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1329
1. اگر بینم شبی در خواب، روز خردسالی را
به عمری، می کنم تعبیر این خواب خیالی را
به پیری می کشیم آسوده، بار زندگانی را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1330
1. به پیری می کشیم آسوده، بار زندگانی را
که صرف آن جوان کردیم، ایام جوانی را
حق تعلیم دارم، خوش قدانِ بوستانی را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1331
1. حق تعلیم دارم، خوش قدانِ بوستانی را
که سرو از مصرع من یاد می گیرد، روانی را