هجوم گریهٔ تلخ و خروش ناله های من از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1308
1. هجوم گریهٔ تلخ و خروش ناله های من
شکر خواب بهاران شد، غزال شیر مستش را
کدامین دیده سازد سرمه، گرد جلوه گاهش از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1309
1. کدامین دیده سازد سرمه، گرد جلوه گاهش را؟
که چشم انتظار از نقش پا بیش است راهش را
ادا سازد به خاموشی، لب او گفتگویش را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1310
1. ادا سازد به خاموشی، لب او گفتگویش را
نیارد درگریبان غنچه پنهان کرد بوبش را
ای از تو، پریشان نظری آینه ها را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1311
1. ای از تو، پریشان نظری آینه ها را
از عکس تو در شیشه پری، آینه ها را
دعوی‌ست با شعر ترم، آن دشمن ادراک را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1312
1. دعوی‌ست با شعر ترم، آن دشمن ادراک را
سگ می‌خورد دایم نجس، آن آب‌های پاک را
قامت شده‌ست خم، من دیرینه سال را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1313
1. قامت شده‌ست خم، من دیرینه سال را
باید به روی تیغ تو دید، این هلال را
گشتم اسیر، جلوهٔ آن خوش خرام را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1314
1. گشتم اسیر، جلوهٔ آن خوش خرام را
دارم به رقص، از تپش خویش، دام را
به پیری عشق سازد شوخ‌تر طبع جوانم را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1315
1. به پیری عشق سازد شوخ‌تر طبع جوانم را
که آتش می کند پرزورتر، پشت کمانم را
علاج عقدهٔ دلتنگی، آسان است عاشق را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1316
1. علاج عقدهٔ دلتنگی، آسان است عاشق را
گشادکار، در چاک گریبان است عاشق را
از آن روزی که گم کردم، سراغ آرمیدن را از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1317
1. از آن روزی که گم کردم، سراغ آرمیدن را
نشان جاده دانم، موج دریای تپیدن را
کنم رنگین تر از دامان گلچین، چشم خونین از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1318
1. کنم رنگین تر از دامان گلچین، چشم خونین را
که در آغوش مژگان بینم، آن دست نگارین را
خدا درمانده نگذارد به عالم، بی نصیبان از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1319
1. خدا درمانده نگذارد به عالم، بی نصیبان را
عصای کورفهمان می کند، چوب ادیبان را