یکایک از نظرم نور پیکران رفتند از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1476
1. یکایک از نظرم نور پیکران رفتند
ستاره های شب افروزم از میان رفتند
گر چه در بزم جهان، گردن میناست بلند از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1477
1. گر چه در بزم جهان، گردن میناست بلند
یک سر و گردن از او نشئه صهباست بلند
شور مستی از دل دیوانهٔ ما شد بلند از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1478
1. شور مستی از دل دیوانهٔ ما شد بلند
بانگ نوشانوش از میخانه ما شد بلند
تا حرفی از آن لعل می آلود برآمد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1479
1. تا حرفی از آن لعل می آلود برآمد
لخت دلم، از دیده نمک سود برآمد
از نالهٔ من خامه خوش آهنگ برآمد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1480
1. از نالهٔ من خامه خوش آهنگ برآمد
وز نام بلندم، سخن از ننگ برآمد
سختی به ضعیفان جهان بی سبب آید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1481
1. سختی به ضعیفان جهان بی سبب آید
من بد کنم و زخم ندامت به لب آید
صفای عارضش، رنگ از رخ مهتاب بزداید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1482
1. صفای عارضش، رنگ از رخ مهتاب بزداید
خیال خط او، از چشم مخمل خواب بزداید
مکن کاری که حرفی از زبان من برون آید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1483
1. مکن کاری که حرفی از زبان من برون آید
شراری از لب آتش فشان من برون آید
به دل گفتم که خواهد غمزهٔ نامهربان آمد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1484
1. به دل گفتم که خواهد غمزهٔ نامهربان آمد
چو رفت این بر زبانم، تیر ناگه بر نشان آمد
ز هر چاکی که دارد سینه من، بوی خون آید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1485
1. ز هر چاکی که دارد سینه من، بوی خون آید
که یک بو از هزاران رخنهء مِجمر برون آید
گیاه خرّمی از تربت پاکم نمی روید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1486
1. گیاه خرّمی از تربت پاکم نمی روید
گلی بی داغ دل، چون لاله از خاکم نمی روید
درنگ ازکاروان ما سبکباران نمی آید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1487
1. درنگ ازکاروان ما سبکباران نمی آید
قرار منزل از سیلاب رفتاران نمی آید