پایان ناز او چو به بیگانگی کشید از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1452
1. پایان ناز او چو به بیگانگی کشید
کار دل شکسته به دیوانگی کشید
کی نشئهٔ صهبا، دل غمناک گشاید؟ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1453
1. کی نشئهٔ صهبا، دل غمناک گشاید؟
می چون نتواند گره تاک گشاید
آزاده، از حیات خود آزار میکشد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1454
1. آزاده، از حیات خود آزار میکشد
باریست این، که دوش سبکبار میکشد
جز آتش بهار هوا را که بشکند؟ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1455
1. جز آتش بهار هوا را که بشکند؟
جز می، طلسم توبهٔ ما را کِه بشکند؟
آن کیست تا ز کار کسی عقده واکند؟ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1456
1. آن کیست تا ز کار کسی عقده واکند؟
تقدیر نی به ناخن مشکل گشا کند
چهره نما که در چمن، شور هزار گل کند از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1457
1. چهره نما که در چمن، شور هزار گل کند
طرّه گشا که در خزان، بوی بهار گل کند
اگر یادم، چمن پرورد آغوشش نخواهد شد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1458
1. اگر یادم، چمن پرورد آغوشش نخواهد شد
سخن های من، از خاطر فراموشش نخواهد شد
به دنیا سر فرو ناوردنم بالین راحت شد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1459
1. به دنیا سر فرو ناوردنم بالین راحت شد
نظر پوشیدن از وضع جهان، خواب فراغت شد
نگاه خشم، چشم شوخ او را زیب دیگر شد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1460
1. نگاه خشم، چشم شوخ او را زیب دیگر شد
رگ تلخی درین بادام، شیرین تر ز شکّر شد
تا زلف تو بر دوش و برم سایه فکن شد از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1461
1. تا زلف تو بر دوش و برم سایه فکن شد
هر چاک دلم، جادهٔ صحرای ختن شد
همّت آن است که در پیش کرم، دون نشود از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1462
1. همّت آن است که در پیش کرم، دون نشود
کف من از گهر آبله ممنون نشود
تقلید من فزونی یاران نمی شود از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1463
1. تقلید من فزونی یاران نمی شود
هرگز غبار، ابر بهاران نمی شود