یک ره به سر تربتم از ناز از حزین لاهیجی غزل 350
1. یک ره به سر تربتم از ناز نیامد
این جان ز تن رفته، دگر باز نیامد
شبی ز هجر تو ما را به سر نمی‌آید از حزین لاهیجی غزل 351
1. شبی ز هجر تو ما را به سر نمی‌آید
که پارهٔ جگر از چشم تر نمی‌آید
عشق سرکش، به فغان، زین از حزین لاهیجی غزل 352
1. عشق سرکش، به فغان، زین دل ناشاد آمد
این سپندی ست کزو شعله به فریاد آمد
کند بر تخت عزت جا، چو از از حزین لاهیجی غزل 353
1. کند بر تخت عزت جا، چو از تن جان برون آید
به شاهی می رسد یوسف، چو از زندان برون آید
نقاب از چهره بگشا تا ز غربت از حزین لاهیجی غزل 354
1. نقاب از چهره بگشا تا ز غربت جان برون آید
برافشان زلف را تا زاهد از ایمان برون آید
از ناز نقش پایت، بر خاک از حزین لاهیجی غزل 355
1. از ناز نقش پایت، بر خاک مشکل آید
هر جا قدم گذاری، بر پارهٔ دل آید
غرور ناز با کوه تحمّل برنمی‌آید از حزین لاهیجی غزل 356
1. غرور ناز با کوه تحمّل برنمی‌آید
به خودداری من سیل تغافل برنمی‌آید
تاکی ز جوی هر مژه ام اشک از حزین لاهیجی غزل 357
1. تاکی ز جوی هر مژه ام اشک و خون رود
یک ره ز در درآ،که غم از دل برون رود
ای وای بر اسیری، کز یاد از حزین لاهیجی غزل 358
1. ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد
در دام مانده باشد، صیاد رفته باشد
نالم به اثر گر غم او یار از حزین لاهیجی غزل 359
1. نالم به اثر گر غم او یار نباشد
گریم به نمک، دیده چو خونبار نباشد
خوش آنکه دلم آینه سیمای از حزین لاهیجی غزل 360
1. خوش آنکه دلم آینه سیمای تو باشد
در خلوت اندیشه، همین جای تو باشد
دل هر قطره‌ای دریای اسرار از حزین لاهیجی غزل 361
1. دل هر قطره‌ای دریای اسرار تو می‌باشد
حباب بی‌سر و پا هم هوادار تو می‌باشد