رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس از هاتف اصفهانی غزل 49
1. رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس
گذشت روز و شب ما به انتظار افسوس
شبی فرخنده و روزی همایون روزگاری خوش از هاتف اصفهانی غزل 50
1. شبی فرخنده و روزی همایون روزگاری خوش
کسی دارد که دارد در کنار خویش یاری خوش
دانی که دلبر با دلم چون کرد و من چون کردمش از هاتف اصفهانی غزل 51
1. دانی که دلبر با دلم چون کرد و من چون کردمش
او از جفا خون کرد و من از دیده بیرون کردمش
پس از چندی کند یک لحظه با من یار دورانش از هاتف اصفهانی غزل 52
1. پس از چندی کند یک لحظه با من یار دورانش
که داغ تازهای بگذاردم بر دل ز هجرانش
سرو قدی که بود دیدهٔ دلها به رهش از هاتف اصفهانی غزل 53
1. سرو قدی که بود دیدهٔ دلها به رهش
نیست جز دیدهٔ صاحبنظران جلوه گهش
غم عشق نکویان چون کند در سینهای منزل از هاتف اصفهانی غزل 54
1. غم عشق نکویان چون کند در سینهای منزل
گدازد جسم و گرید چشم و نالد جان و سوزد دل
کردهاست یا قاصد نهان مکتوب جانان در بغل از هاتف اصفهانی غزل 55
1. کردهاست یا قاصد نهان مکتوب جانان در بغل
یا درجی از مشک ختن کرده است پنهان در بغل
به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم از هاتف اصفهانی غزل 56
1. به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم
به کنار من بنشینی و به کنار خود بنشانیم
شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم از هاتف اصفهانی غزل 57
1. شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم
خانه به خانه در به در جستمت و نیافتم
بیمهری اگر چه بیوفا هم از هاتف اصفهانی غزل 58
1. بیمهری اگر چه بیوفا هم
جور از تو نکو بود جفا هم
مپرس ای گل ز من کز گلشن کویت چسان رفتم از هاتف اصفهانی غزل 59
1. مپرس ای گل ز من کز گلشن کویت چسان رفتم
چو بلبل زین چمن با ناله و آه و فغان رفتم
ای گمشده دل کجات جویم از هاتف اصفهانی غزل 60
1. ای گمشده دل کجات جویم
در دام که مبتلات جویم