داد دلم ای خیال هر شب تو بده از غزنوی رباعی 157
1. داد دلم ای خیال هر شب تو بده
کسی می ندهدم نشان از آن لب تو بده
جانا تو به وصل خویش تعریفم ده از غزنوی رباعی 158
1. جانا تو به وصل خویش تعریفم ده
وز بار فراق خویش تخفیفم ده
ای نیست شده در غم تو هست همه از غزنوی رباعی 159
1. ای نیست شده در غم تو هست همه
هشیار به تو بوده دل مست همه
بر دست من ای شوخ می روشن نه از غزنوی رباعی 160
1. بر دست من ای شوخ می روشن نه
وین بار گران هجر بر دشمن نه
هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی از غزنوی رباعی 161
1. هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی
جان در تن من خشک چو گردن تو کنی
ای جان جهانیان برای تو فدی از غزنوی رباعی 162
1. ای جان جهانیان برای تو فدی
شکر ایزد را که یافتی زود شفی
ای نرگس تر جهان معطر کردی از غزنوی رباعی 163
1. ای نرگس تر جهان معطر کردی
وین بزم چو چرخ را پر اختر کردی
شاها چو نشاط بزم خرم گیری از غزنوی رباعی 164
1. شاها چو نشاط بزم خرم گیری
هر ماه که در جهان بود کم گیری
بر چهره من به نام خود زر داری از غزنوی رباعی 165
1. بر چهره من به نام خود زر داری
بر دیده که تخت تست افسر داری
شاها ملکی که دیر پاید داری از غزنوی رباعی 166
1. شاها ملکی که دیر پاید داری
بختی که همه جهان گشاید داری
زلفی ز برای عقل سوزی داری از غزنوی رباعی 167
1. زلفی ز برای عقل سوزی داری
عمری ز برای کینه توزی داری
دردا که من از زمانه خوردم تیری از غزنوی رباعی 168
1. دردا که من از زمانه خوردم تیری
در دام به بوی دانه خوردم تیری