تا شربت عاشقی چشیدم از سید حسن غزنوی رباعی 181
1. تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت
هر بد که گمانی بری کشیدم ز غمت
شاها کرم تو راز کان از سید حسن غزنوی رباعی 182
1. شاها کرم تو راز کان بگشاده ست
تیر تو گره ز آسمان بگشاده ست
جز عشق تو سرمایه دین از سید حسن غزنوی رباعی 183
1. جز عشق تو سرمایه دین داری نیست
جز درد تو سرمایه هشیاری نیست
این دوست‌وَشان که از سید حسن غزنوی رباعی 184
1. این دوست‌وَشان که دشمن جان منند
در حسرت دانش فراوان منند
دل در زر و سیم و دولت از سید حسن غزنوی رباعی 185
1. دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند
ای نیست بر اینها گره سخت مبند
دردت ز دلم بدر نمی از سید حسن غزنوی رباعی 186
1. دردت ز دلم بدر نمی داند شد
وین سوز تو از جگر نمی داند شد
کس را بر تو ز ناز تمکین از سید حسن غزنوی رباعی 187
1. کس را بر تو ز ناز تمکین نبود
این خود جنگ ست ناز چندین نبود
حاشا که دلم کم تو گیرد از سید حسن غزنوی رباعی 188
1. حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز
یا بر دگری مهر پذیرد هرگز
ای باغ رخت گریز گاه از سید حسن غزنوی رباعی 189
1. ای باغ رخت گریز گاه نظرم
گر باشد صد هزار جان دگرم
گفتم مگر آتش جوانی از سید حسن غزنوی رباعی 190
1. گفتم مگر آتش جوانی ببرم
وز عشق تو آب زندگانی ببرم
من کز نم دیده آسیا از سید حسن غزنوی رباعی 191
1. من کز نم دیده آسیا گردانم
کشتی بر خشک در سفر چون رانم
یک چند نهان سوی دل از سید حسن غزنوی رباعی 192
1. یک چند نهان سوی دل آرام شدیم
و اکنون به عیان جفت می و جام شدیم