رباعیات در دیوان اشعار سید حسن غزنوی

1 در خدمت کس گر نکنم پشت به خم شاید که ز من روی بگردانی هم

2 چون من سر خود ندارم اندر عالم پای دگری چه گیرم از بهر درم

1 من روی بدان زلف چو شست آوردم در بندگی تو هر چه (که) هست آوردم

2 گر دست به جان رسد فدای تو کنم زیرا که هم از تو جان بدست آوردم

1 آن شد که ترا به جان بها می کردم وز بهر تو هر که بد رها می کردم

2 اکنون چو براندیشم از آن می گویم یارب چه بد آن و من چها می کردم

1 آرامگه دل خم مویت دیدم بینائی دیده خاک کویت دیدم

2 سبحان الله هیچ ندانم امروز تا روی که دیده ام که رویت دیدم

1 در عشق تو چون خیره سران می خندم وز رنگ چو گل جامه دران می خندم

2 می خندم که از تو می ببریدم امروز در این گریه بر آن می خندم

1 مندیش که بی گل تو در گلزارم بی تو ز بهشت و حور عین بیزارم

2 هر شب که چو آفتاب بدهی بارم تا روز چو سایه روی در دیوارم

1 نی یاد کند یار ز رنج سفرم نی نامه نویسد و نه پرسد خبرم

2 گر دارد ازین هزار باره بترم هرگز گله دوست به دشمن نبرم

1 کی بو که قدم از این جهان برگیرم چون عیسی راه آسمان بر گیرم

2 وین دست و دل از دامن غم باز کشم وین بار تن از گردن جان بر گیرم

1 از علم زمین و آسمان می گیرم وز عقل عنان این و آن می گیرم

2 گوئی چه کشی رنج که یک جان داری این بین که به یک جان دو جهان می گیرم

1 ای عکس خیالت آفتاب چشمم زین بیش مبر چو آب خواب چشمم

2 زین پیش ببردند چو آب چشمم؟ بر خاک نیفتد آخر آب چشمم