قصاید در دیوان اشعار سید حسن غزنوی

1 گل دل بشکفد ز دیدارش دل گل بشکفد ز رخسارش

2 بخت ما را فکند در دامش حسن خود را نهاد بر بارش

3 از لطیفی که آفرید خدای آن تن نازک ستمکارش

4 تیزتر ننگرم در او که کند تیزی یک نظر هم افکارش

1 گهر بر زر همی بارم ز یاقوت در افشانش شدم چون ذره ای در سایه خورشید رخشانش

2 خیالش همچو او هیچم نمی پرسد عجب نبود که از بیمار پرسیدن نگردی هم پشیمانش

3 بعمر ار چند ننهاده است یک شب روی بر رویم برآنم تا کنم یکروز جان خویش در جانش

4 سکندر آب حیوان را ز ظلمت جست و اینک من همی در چشمه خورشید بینم آب حیوانش

1 بشگفت در بهار سعادت نهال ملک تازه است روی بخت که برگشت سال ملک

2 از چشم گوش ساز که بی ترجمان صوت گوید همی ثنای شهنشاه حال ملک

3 خورشید سایه بان کند از نور وقت بار تا چشم اختران نرسد در جمال ملک

4 عین کمال ملک خداوند عالم است عین کمال دور ز عین کمال ملک

1 ای به حق آرزوی جان ملوک حکم تو جزم در جهان ملوک

2 ای کرم یار تو تو یار کرم وی ملوک آن تو تو آن ملوک

3 جره باز ظفر شکار توئی پر گشاده ز آشیان ملوک

4 بابت رنگ و بوی و نقش نگین گوهری خاسته ز کان ملوک

1 طلوع خسرو سیارگان به برج حمل خجسته باد ابر خواجه عمید اجل

2 یگانه منتخب ملک شاه و تاج خواص که برگزید ز خلقش خدای عز و جل

3 جمیل نام ونشان و سدید قول و قلم رفیع قدر و محل و عزیز علم و عمل

4 ابو علی حسن احمد آنکه در شأنش شده است آیت مردی و مردمی منزل

1 کاری بگزاف می گذارم عمری به امید می سپارم

2 نی زهره آنکه دل به جویم نی طاقت آنکه دم بر آرم

3 اندیشه به سوخت عقل و روحم و امید ببرد روزگارم

4 یاری نه که یکرهم به پرسد تا بر چه امید و در چه کارم

1 داند جهان که قره عین پیمبرم شایسته میوه دل زهرا و حیدرم

2 دریا چو ابر بار دگر آب شد ز شرم چون گشت روشنش که چه پاکیزه گوهرم

3 دری پر از عجایب دریا شود به حکم هر قطره‌ای که در صدف دل بپرورم

4 طبعم چو آتش تر و هر دم خلیل وار خوشبو گلی دگر دمد از آتش ترم

1 فسانه گشت بیک بار داستان کرم بریده شد پی حاجت ز آستان کرم

2 برون ز قبه میناست بارگاه وفا ورای خانه عنقاست آشیان کرم

3 ز بار هر خس بگسست بارگی هنر ز سنگ هر سگ بشکست استخوان کرم

4 مجوی گوهر آزادگی که زیر زمین چو گنج قارون پنهان شده است کان کرم

1 من همان طوطی شکر سخنم که صدف بود حقه دهنم

2 گنبد عقل طاق دستارم گلشن جان رواق پیرهنم

3 صنمی بر سریر فضل و ادب تاج بخشان بحر و بر شمنم

4 فلکی کرده گردش فلکم زمنی کرده جنبش زمنم