گهر نتیجه بحر است و بر خلاف قیاس از غزنوی قصیده 48
1. گهر نتیجه بحر است و بر خلاف قیاس
نتیجه آمده بحری ز گوهر عباس
چو ساخت در دل تنگم چنین مکان آتش از غزنوی قصیده 49
1. چو ساخت در دل تنگم چنین مکان آتش
نیافت جای مگر در همه جهان آتش
گل دل بشکفد ز دیدارش از غزنوی قصیده 50
1. گل دل بشکفد ز دیدارش
دل گل بشکفد ز رخسارش
گهر بر زر همی بارم ز یاقوت در افشانش از غزنوی قصیده 51
1. گهر بر زر همی بارم ز یاقوت در افشانش
شدم چون ذره ای در سایه خورشید رخشانش
بشگفت در بهار سعادت نهال ملک از غزنوی قصیده 52
1. بشگفت در بهار سعادت نهال ملک
تازه است روی بخت که برگشت سال ملک
ای به حق آرزوی جان ملوک از غزنوی قصیده 53
1. ای به حق آرزوی جان ملوک
حکم تو جزم در جهان ملوک
طلوع خسرو سیارگان به برج حمل از غزنوی قصیده 54
1. طلوع خسرو سیارگان به برج حمل
خجسته باد ابر خواجه عمید اجل
کاری بگزاف می گذارم از غزنوی قصیده 55
1. کاری بگزاف می گذارم
عمری به امید می سپارم
داند جهان که قره عین پیمبرم از غزنوی قصیده 56
1. داند جهان که قره عین پیمبرم
شایسته میوه دل زهرا و حیدرم
فسانه گشت بیک بار داستان کرم از غزنوی قصیده 57
1. فسانه گشت بیک بار داستان کرم
بریده شد پی حاجت ز آستان کرم
من همان طوطی شکر سخنم از غزنوی قصیده 58
1. من همان طوطی شکر سخنم
که صدف بود حقه دهنم