ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت از حافظ غزل 91
1. ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت
میرِ من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت از حافظ غزل 92
1. میرِ من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت
خوش خرامان شو که پیشِ قدِ رعنا میرمت
چه لطف بود که ناگاه رَشحِهٔ قَلَمَت از حافظ غزل 93
1. چه لطف بود که ناگاه رَشحِهٔ قَلَمَت
حقوقِ خدمتِ ما عرضه کرد بر کرمت
زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت از حافظ غزل 94
1. زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت
گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت
مدامم مست می‌دارد نسیمِ جَعدِ گیسویت از حافظ غزل 95
1. مدامم مست می‌دارد نسیمِ جَعدِ گیسویت
خرابم می‌کند هر دَم، فریبِ چشمِ جادویت
دردِ ما را نیست درمان الغیاث از حافظ غزل 96
1. دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج از حافظ غزل 97
1. تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج
سِزَد اگر همهٔ دلبران دَهَندَت باج
اگر به مذهبِ تو خونِ عاشق است مُباح از حافظ غزل 98
1. اگر به مذهبِ تو خونِ عاشق است مُباح
صلاحِ ما همه آن است کان تو راست صلاح
دلِ من در هوایِ روی فَرُّخ از حافظ غزل 99
1. دلِ من در هوایِ روی فَرُّخ
بُوَد آشفته همچون مویِ فَرُّخ
دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد از حافظ غزل 100
1. دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
شراب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد از حافظ غزل 101
1. شراب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد
زدیم بر صفِ رندان و هر چه بادا باد
دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد از حافظ غزل 102
1. دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد